Sprawa C-301/05 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (czwarta izba) z dnia 8 czerwca 2005 r. w sprawie T-315/03 Hans-Peter Wilfer przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione przez Hansa-Petera Wilfera w dniu 28 lipca 2005 r. (faks z dnia 27 lipca 2005 r.).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2005.281.4/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 12 listopada 2005 r.

Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (czwarta izba) z dnia 8 czerwca 2005 r. w sprawie T-315/03 Hans- Peter Wilfer przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione przez Hansa-Petera Wilfera w dniu 28 lipca 2005 r. (faks z dnia 27 lipca 2005 r.)

(Sprawa C-301/05 P)

(2005/C 281/09)

(Język postępowania: niemiecki)

(Dz.U.UE C z dnia 12 listopada 2005 r.)

W dniu 28 lipca 2005 r. (faks z dnia 27 lipca 2005 r.) do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęło odwołanie Hansa-Petera Wilfera, reprezentowanego przez A. Kockläunera, Rechtsanwalt, Kanzlei Meissner, Bolte & Partner, Widenmayerstraβe 48, D-80538 Monachium, Niemcy, od wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich (czwarta izba) z dnia 8 czerwca 2005 r. w sprawie T-315/03 Hans-Peter Wilfer przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory).

Wnoszący odwołanie zwraca się do Trybunału o:

1. uchylenie zaskarżonego wyroku Sadu pierwszej Instancji z dnia 8 czerwca 2005 r. w sprawie T-315/03(1) w odniesieniu do pierwszego punktu sentencji w całości i w odniesieniu do drugiego i trzeciego punktu sentencji poprzez orzeczenie, że OHIM ponosi własne koszty i koszty poniesione przez skarżącego,

2. obciążenie OHIM pozostałymi kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Wnoszący odwołanie opiera odwołanie od wspomnianego wyroku po części na uchybieniach procesowych, po części na naruszeniu przez Sąd Pierwszej Instancji prawa wspólnotowego:

1. W odniesieniu do zagadnienia, czy i, ewentualnie, w jakim zakresie rzecznik patentowy może reprezentować wnoszącego odwołanie Sąd dokonał błędnej wykładni art. 19 Statutu Trybunału Sprawiedliwości. Zgodnie z tym przepisem pod pojęciem "adwokat lub radca prawny" (Anwalt) należy rozumieć również rzeczników patentowych (Patentanwalt), w zakresie w jakim krajowy porządek prawny uprawnia ich do reprezentacji strony przed sądem i nadaje im w systemie prawnym status, który z uwagi na powierzone im prawa i obowiązki jest porównywalny ze statusem adwokata (Rechtsanwalt).

2. Przy ocenie zagadnień, czy i, ewentualnie, w jakim zakresie w niniejszym postępowaniu należało uwzględnić świadectwo rejestracji amerykańskiego znaku towarowego nr 76/302 601 oraz pismo procesowe wnoszącego odwołanie zawierające nowe argumenty i dowody, Sąd zarówno naruszył zasadę badania z urzędu wyrażoną w art. 74 rozporządzenia nr 40/94, jak i błędnie zastosował art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia nr 40/94.

3. W odniesieniu do znaczenia i gramatycznej struktury nazwy "ROCKBASS" Sąd przeinaczył lub, ewentualnie, wypaczył przedstawione fakty. Sąd nie dostrzegł, że nazwa "ROCKBASS" jest wyjątkowo złożona i nie uwzględnił ponadto, iż omawiana nazwa może być rezultatem wielu odmiennych kombinacji gramatycznych. Z uwagi na to, że Sąd nie uzasadnił tego przeinaczenia faktów, naruszył on ciążący na nim obowiązek uzasadnienia.

4. Sąd przeinaczył lub, ewentualnie, wypaczył fakty przedstawione mu w przedmiocie samodzielnego używania, w oderwaniu od wskazanych towarów należących do klasy 15, którego przedmiotem mogą być towary należące do klas 9 i 18, i z uwagi na to, że nie przedstawił on w tym względzie jakiegokolwiek zrozumiałego uzasadnienia, również naruszył on ciążący na nim obowiązek uzasadnienia.

5. W odniesieniu do zagadnienia, czy zgłoszony znak towarowy "ROCKBRASS" jest bezpośrednio opisujący dla ogółu towarów wskazanych w zgłoszeniu, Sąd błędnie zastosował art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 40/94. Sąd niesłusznie oparł się w tym względzie na sposobie rozumienia ustosunkowanego przeciętnego obserwatora - zamiast uwzględnić sposób rozumienia bezstronnego przeciętnego obserwatora - i w celu oceny tego zagadnienia oparł się wyłącznie na małoistotnych i, z punktu widzenia zainteresowanego kręgu odbiorców, dalekich cechach.

______

(1) Dz.U. C 193, str. 26

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.