Sprawa C-300/07: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberlandesgericht Düsseldorf (Niemcy) w dniu 27 czerwca 2007 r. - Hans & Christophorus Oymanns GbR, Orthopädie Schuhtechnik przeciwko AOK Rheinland/Hamburg.
Dz.U.UE.C.2007.235.8/2
Akt nienormatywny(Sprawa C-300/07)
(2007/C 235/13)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 6 października 2007 r.)
Sąd krajowy
Oberlandesgericht Düsseldorf (Niemcy)
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Hans & Christophorus Oymanns GbR, Orthopädie Schuhtechnik
Strona pozwana: AOK Rheinland/Hamburg
Pytania prejudycjalne
1 a) Czy znamiona stanu faktycznego "finansowania przez państwo" zgodnie z art. 1 ust. 9 akapit 2 lit. c) możliwość pierwsza dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi(1) należy rozumieć w ten sposób, że państwo wprowadza obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne i obowiązek członkostwa i opłacania w danej kasie chorych składek w wysokości uzależnionej od dochodów, przy czym kasa chorych określa wysokość składki, a kasy chorych są powiązane ze sobą systemem solidarnego finansowania przedstawionym dokładniej w uzasadnieniu i zabezpieczającym wykonanie zobowiązań przez każdą z kas chorych?
b) Czy znamiona stanu faktycznego w art. 1 ust. 9 akapit 2 lit. c) możliwość druga, polegające na tym, że zarząd danego podmiotu "podlega nadzorowi ze strony tych podmiotów" należy rozumieć w ten sposób, że w wystarczającym zakresie spełnia je państwowy nadzór prawny, dotyczący zarówno bieżącej, jak i przyszłej działalności, - ewentualnie wraz z innymi możliwościami interwencji państwa przedstawionymi z uzasadnieniu?
2 Czy w przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pierwsze pytanie prejudycjalne a) lub b), art. 1 ust. 2 lit. c) i lit. d) dyrektywy należy rozumieć w ten sposób, że udostępnienie produktów wytworzonych i dopasowanych do indywidualnych potrzeb danego klienta oraz indywidualne porady dla klienta dotyczące wykorzystania tych produktów należy uznać za "zamówienia na dostawy" czy też za "zamówienia na usługi"? Czy należy przy tym kierować się tylko wartością tych usług?
3 Czy w przypadku gdy udostępnienie produktów, o którym mowa w pytaniu drugim, należałoby lub można uznać za "usługę", art. 1 ust. 4 dyrektywy - w odróżnieniu od umowy ramowej w rozumieniu art. 1 ust. 5 dyrektywy - należy rozumieć w ten sposób, że za "koncesję na usługi" należy uznać także udzielenie zamówienia w formie, w której
– decyzję o tym, czy i w jakich przypadkach następuje każdorazowo udzielenie zamówienia wykonawcy, podejmują osoby trzecie a nie zamawiający,
– płatności na rzecz wykonawcy dokonuje zamawiający, ponieważ tylko ten ostatni jest z mocy ustawy jedynym dłużnikiem z tytułu wynagrodzenia, pozostając wobec osób trzecich zobowiązanym do wykonania usługi, i
– wykonawca nie musi wykonywać ani prowadzić żadnego rodzaju usług przed wystąpieniem o to przez osobę trzecią?
______
(1) Dz.U. L 134 str. 114.