Sprawa C-292/16: postępowanie wszczęte przez A Oy (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.22.11/1

Akt nienormatywny
Wersja od: 22 stycznia 2018 r.

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 23 listopada 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Helsingin hallinto-oikeus - Finlandia) - postępowanie wszczęte przez A Oy
(Sprawa C-292/16) 1

(Odesłanie prejudycjalne - Swoboda przedsiębiorczości - Podatki bezpośrednie - Podatek dochodowy od osób prawnych - Dyrektywa 90/434/EWG - Artykuł 10 ust. 2 - Wniesienie aktywów - Stały zakład niebędący rezydentem przeniesiony w ramach operacji wniesienia aktywów do spółki przejmującej również niebędącej rezydentem - Prawo państwa członkowskiego spółki przekazującej do opodatkowania zysków lub zysków kapitałowych tego zakładu wynikających z wniesienia aktywów - Uregulowanie prawa krajowego przewidujące natychmiastowe opodatkowanie już w roku przeniesienia zysków lub zysków kapitałowych - Pobór należnego podatku jako wpływu roku podatkowego, w którym operacja wniesienia aktywów miała miejsce)

Język postępowania: fiński

(2018/C 022/13)

(Dz.U.UE C z dnia 22 stycznia 2018 r.)

Sąd odsyłający

Helsingin hallinto-oikeus

Strony w postępowaniu głównym

A Oy

Sentencja

Artykuł 49 TFUE należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie uregulowaniu prawa krajowego takiemu jak to rozpatrywane w postępowaniu głównym, które w wypadku gdy spółka będąca rezydentem przenosi w ramach operacji wniesienia aktywów stały zakład niebędący rezydentem do spółki również niebędącej rezydentem, po pierwsze, przewiduje natychmiastowe opodatkowanie zysków wynikających z tej operacji, i po drugie, nie uprawnia do odroczonego poboru należnego podatku, podczas gdy w analogicznej sytuacji krajowej takie zyski kapitałowe podlegają opodatkowaniu dopiero przy zbyciu wniesionych aktywów, w zakresie w jakim uregulowanie to nie pozwala na odroczony pobór takiego podatku.

1 Dz.U. C 270 z 25.7.2016.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.