Sprawa C-292/14: Elliniko Dimosio v. Stefanos Stroumpoulis i in.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.145.6

Akt nienormatywny
Wersja od: 25 kwietnia 2016 r.

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 25 lutego 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Symvoulio tis Epikrateias - Grecja) - Elliniko Dimosio/Stefanos Stroumpoulis i in.
(Sprawa C-292/14) 1

(Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 80/987/EWG - Zbliżanie ustawodawstw państw członkowskich dotyczących ochrony pracowników na wypadek niewypłacalności pracodawcy - Zakres stosowania - Niezaspokojone roszczenia płacowe marynarzy zatrudnionych na statku pływającym pod banderą państwa trzeciego - Pracodawca mający siedzibę statutową w tym państwie trzecim - Umowa o pracę podlegająca prawu tego państwa trzeciego - Upadłość pracodawcy ogłoszona w państwie członkowskim, w którym ma on rzeczywistą siedzibę - Artykuł 1 ust. 2 - Załącznik, pkt II, A - Ustawodawstwo krajowe przewidujące gwarancję niezaspokojonych roszczeń płacowych marynarzy mające zastosowanie wyłącznie w wypadku pozostawienia ich za granicą - Poziom ochrony nierównorzędny z poziomem określonym w dyrektywie 80/987)

Język postępowania: grecki

(2016/C 145/06)

(Dz.U.UE C z dnia 25 kwietnia 2016 r.)

Sąd odsyłający

Symvoulio tis Epikrateias

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Elliniko Dimosio

Strona pozwana: Stefanos Stroumpoulis, Nikolaos Koumpanos, Panagiotis Renieris, Charalampos Renieris, Ioannis Zacharias, Dimitrios Lazarou, Apostolos Chatzisotiriou

Sentencja

1)
Dyrektywę Rady 80/987/EWG z dnia 20 października 1980 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich dotyczących ochrony pracowników na wypadek niewypłacalności pracodawcy należy interpretować w ten sposób, że - z zastrzeżeniem ewentualnego stosowania art. 1 ust. 2 tej dyrektywy - marynarze przebywający w państwie członkowskim i zatrudnieni w tym państwie przez spółkę mającą siedzibę statutową w państwie trzecim, lecz której rzeczywista siedziba znajduje się we wspomnianym państwie członkowskim, aby na podstawie umowy o pracę wskazującej jako prawo właściwe prawo tego państwa trzeciego pracowali jako pracownicy na statku wycieczkowym stanowiącym własność tej spółki i pływającym pod banderą wspomnianego państwa trzeciego, po ogłoszeniu upadłości wspomnianej spółki przez sąd danego państwa członkowskiego zgodnie z jego prawem powinni korzystać z ochrony, którą określono we wspomnianej dyrektywie w odniesieniu do niezaspokojonych roszczeń płacowych przysługujących im wobec tej spółki.
2)
Artykuł 1 ust. 2 dyrektywy 80/987 należy interpretować w ten sposób, że - co się tyczy pracowników znajdujących się w sytuacji takiej jak sytuacja pozwanych w postępowaniu głównym - nie stanowi "ochrony równorzędnej do tej, którą zapewnia [ta] dyrektywa" w rozumieniu wspomnianego przepisu ochrona taka jak określona na wypadek pozostawienia marynarzy za granicą w art. 29 ustawy 1220/1981 uzupełniającej i zmieniającej przepisy dotyczące organu zarządzającego portem w Pireusie.
1 Dz.U. C 282 z 25.8.2014.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.