Sprawa C-291/13: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Eparchiako Dikastirio Lefkosias (Cypr) w dniu 27 maja 2013 r. - Sotiris Papasavvas przeciwko O Fileleftheros Dimosia Etaireia Ltd, Takisowi Kounnafiemu i Giorgosowi Sertisowi.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.207.33/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 20 lipca 2013 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Eparchiako Dikastirio Lefkosias (Cypr) w dniu 27 maja 2013 r. - Sotiris Papasavvas przeciwko O Fileleftheros Dimosia Etaireia Ltd, Takisowi Kounnafiemu i Giorgosowi Sertisowi

(Sprawa C-291/13)

(2013/C 207/56)

Język postępowania: grecki

(Dz.U.UE C z dnia 20 lipca 2013 r.)

Sąd odsyłający

Eparchiako Dikastirio Lefkosias

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Sotiris Papasavvas

Strona pozwana: O Fileleftheros Dimosia Etaireia Ltd, Takis Kounnafi i Giorgos Sertis

Pytania prejudycjalne

1) Zważywszy, że przepisy państw członkowskich dotyczące zniesławienia mają wpływ na możliwość świadczenia usług informacyjnych drogą elektroniczną zarówno na poziomie krajowym, jak i wewnątrz UE, czy mogą one być uznane za ograniczenie świadczenia usług informacyjnych do celów wdrożenia dyrektywy 2000/31/WE?

2) W razie odpowiedzi twierdzącej na pytanie 1), czy postanowienia art. 12, 13 i 14 dyrektywy 2000/31/WE w zakresie odpowiedzialności mają zastosowanie w sprawach z zakresu prawa cywilnego pomiędzy jednostkami, takie jak sprawy dotyczące odpowiedzialności cywilnej w wypadku zniesławienia, czy też są ograniczone do odpowiedzialności cywilnej z tytułu czynności handlowych/umów z konsumentami?

3) W świetle celu, któremu służą art. 12, 13 i 14 dyrektywy 2000/31/WE, dotyczące odpowiedzialności usługodawców świadczących usługi społeczeństwa informacyjnego, i przy uwzględnieniu okoliczności, że w wielu państwach członkowskich wymagane jest istnienie powództwa, aby możliwe było zarządzenie środków tymczasowych nakazujących powstrzymanie się od działania do czasu zakończenia postępowania sądowego, czy wymienione artykuły ustanawiają prawa indywidualne, które można powołać na swoją obronę w sprawie cywilnej o zniesławienie, lub czy stanowią przeszkodę do wniesienia takiego powództwa?

4) Czy definicje "usług społeczeństwa informacyjnego" i "usługodawcy" w rozumieniu art. 2 dyrektywy 2000/31/WE i art. 1 ust. 2 dyrektywy 98/34/WE zmienionej dyrektywą 98/48/WE obejmują usługi informacyjne online, które nie są płatne bezpośrednio przez odbiorcę tych usług, tylko są odpłatne pośrednio dzięki reklamom pojawiającym się na stronie internetowej?

5) Przy uwzględnieniu definicji "usługodawcy [świadczącego usługi społeczeństwa informacyjnego]", o której mowa w art. 2 dyrektywy 200/31 i art. 1 ust. 2 dyrektywy 98/34/WE zmienionej dyrektywą 98/48/WE, w jakim zakresie można uznać, że następujące sytuacje stanowią "zwykły przekaz", "caching" lub "hosting" w rozumieniu art. 12, 13 i 14 dyrektywy 2000/31/WE:

a) dziennik mający dostępną bezpłatnie stronę internetową, na której publikowane jest elektroniczne wydanie dziennika drukowanego zawierające wszystkie jego artykuły i reklamy w formacie PDF lub innym podobnym formacie elektronicznym;

b) swobodnie dostępny dziennik elektroniczny, którego dostawca jest wynagradzany dzięki reklamom handlowym pojawiającym się na stronie internetowej. Informacje publikowane w dzienniku online pochodzą od pracowników dziennika lub od niezależni dziennikarzy;

c) płatna strona internetowa świadcząca usługi wskazane powyżej w lit. a) i b).