Sprawa C-29/19: Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 23 stycznia 2020 r. - ZP v. Bundesagentur für Arbeit.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.77.6

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 marca 2020 r.

Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 23 stycznia 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundessozialgericht - Niemcy) - ZP/Bundesagentur für Arbeit

(Sprawa C-29/19) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Zabezpieczenie społeczne - Pracownicy migrujący - Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 - Zasiłki dla bezrobotnych - Obliczanie - Nieuwzględnienie ostatniego wynagrodzenia otrzymanego w państwie członkowskim miejsca zamieszkania - Zbyt krótki okres odniesienia - Wynagrodzenie otrzymane po ustaniu stosunku pracy - Osoba, która wcześniej wykonywała pracę najemną w Szwajcarii)

(2020/C 77/08)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 9 marca 2020 r.)

Sąd odsyłający

Bundessozialgericht

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: ZP

Strona pozwana: Bundesagentur für Arbeit

Sentencja

1) Artykuł 62 ust. 1 i 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie ustawodawstwu państwa członkowskiego, które przewidując, iż obliczenie wysokości zasiłków dla bezrobotnych opiera się na wysokości wcześniejszego wynagrodzenia, nie pozwala, jeżeli okres pobierania wynagrodzenia wypłacanego zainteresowanemu z tytułu ostatniej pracy najemnej wykonywanej na podstawie tego ustawodawstwa jest krótszy od okresu odniesienia przewidzianego przez wspomniane ustawodawstwo w odniesieniu do ustalania wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczenia zasiłków dla bezrobotnych, na uwzględnienie wynagrodzenia otrzymywanego przez zainteresowanego z tytułu tej pracy.

2) Artykuł 62 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 883/2004 należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie ustawodawstwu państwa członkowskiego, które przewidując, iż obliczenie wysokości zasiłków dla bezrobotnych opiera się na wysokości wcześniejszego wynagrodzenia, nie pozwala, jeżeli wynagrodzenie otrzymywane przez zainteresowanego z tytułu ostatniej pracy najemnej wykonywanej na podstawie tego ustawodawstwa zostało ustalone i wypłacone dopiero po ustaniu stosunku pracy, na uwzględnienie wynagrodzenia otrzymanego przez zainteresowanego z tytułu tej pracy.

¹ Dz.U. C 103 z 18.3.2019.