Sprawa C-286/13 P: Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 14 marca 2013 r. w sprawie T-588/08, Dole Food Company, Inc., Dole Fresh Fruit Europe Ltd & Co. przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 24 maja 2013 r. przez Dole Food Company, Inc., Dole Fresh Fruit Europe Ltd & Co.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.252.14

Akt nienormatywny

Wersja od: 31 sierpnia 2013 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 14 marca 2013 r. w sprawie T-588/08, Dole Food Company, Inc., Dole Fresh Fruit Europe Ltd & Co. przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 24 maja 2013 r. przez Dole Food Company, Inc., Dole Fresh Fruit Europe Ltd & Co.

(Sprawa C-286/13 P)

(2013/C 252/22)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 31 sierpnia 2013 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Dole Food Company, Inc., Dole Fresh Fruit Europe Ltd & Co. (przedstawiciel: adwokat J.F. Bellis)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie wnoszą do Trybunału o:

– uchylenie w całości lub w części zaskarżonego wyroku w zakresie, w jakim oddala on skargę wnoszących odwołanie,

– stwierdzenie nieważności w całości lub w części decyzji Komisji z dnia 15 października 2008 r. w zakresie, w jakim dotyczy ona wnoszących odwołanie,

– uchylenie lub obniżenie kwoty nałożonej na wnoszących odwołanie grzywny zgodnie z nieograniczonym prawem orzekania ustanowionym na mocy art. 267 TFUE,

– tytułem ewentualnym, zwrócenie sprawy do Sądu do rozpoznania zgodnie z kwestiami prawnymi poruszanymi w wyroku Trybunału,

– obciążenie Komisji kosztami niniejszego postępowania oraz kosztami postępowania przed Sądem.

Zarzuty i główne argumenty

W ramach zarzutu pierwszego, podzielonego na pięć części, wnoszący odwołanie podnoszą, że Sąd naruszył szereg wymogów proceduralnych w ramach wykonywania kontroli sądowej:

– Sąd popełnił błąd, zezwalając Komisji na ustosunkowanie się po raz pierwszy w postępowaniu sądowym do materiału dowodowego z jej akt sprawy podważającego ustalenia przedstawione w decyzji,

– Sąd niesłusznie uznał za niedopuszczalne przedstawienie przez wnoszące odwołanie dowodów z akt Komisji w celu zakwestionowania zarzutów podniesionych przez Komisję po raz pierwszy w duplice,

– Sąd niesłusznie uznał za niedopuszczalny załącznik włączony do akt przez wnoszące odwołanie w celu poparcia ich twierdzeń, że Komisja przytoczyła oświadczenia złożone przez wnoszących odwołanie w postępowaniu administracyjnym wyrwane z kontekstu,

– Sąd naruszył zasadę równości broni, nie badając dowodów przedstawionych przez wnoszących odwołanie w postępowaniu sadowym oraz

– Sąd nie ustalił właściwie okoliczności faktycznych.

W ramach zarzutu drugiego wnoszący odwołanie podnoszą, że Sąd przeinaczył okoliczności faktyczne istotne dla właściwej oceny zarzucanego zachowania w kontekście gospodarczym i prawnym, w jaki się ono wpisuje.

W ramach zarzutu trzeciego, podzielonego na pięć części, wnoszący odwołanie podnoszą, że Sąd popełnił błędy w ocenie dowodów:

– Sąd nie uzasadnił w sposób wystarczający pod względem prawnym utrzymania obliczeń udziału w rynku wskazanych przez Komisję w celu ustalenia struktury rynku właściwego,

– Sąd niesłusznie uznał, że Komisja nie jest zobowiązana do szczegółowego wyjaśnienia treści rozmów, jakie wnoszący odwołanie przeprowadzili z pozostałymi przedsiębiorstwami, które to rozmowy stanowią ograniczenie konkurencji ze względu na cel,

– Sąd niesłusznie uznał, że Komisja wyraźnie opisała treść tych rozmów, jakie wnoszący odwołanie przeprowadzili z pozostałymi przedsiębiorstwami, które to rozmowy stanowią ograniczenie konkurencji ze względu na cel,

– Sąd nie ustosunkował się do argumentu wnoszących odwołanie, zgodnie z którym niektórzy pracownicy nie mogli wymienić wiarygodnych informacji oraz

– Sąd niesłusznie przyjął błędną kwalifikację okoliczności faktycznych, uznając, że powyższe rozmowy stanowią ograniczenie konkurencji ze względu na cel.

W ramach zarzutu czwartego, podzielonego na dwie części, wnoszący odwołanie podnoszą, że Sąd popełnił szereg błędów przy obliczaniu kwoty nałożonej grzywny:

– Sąd popełnił błąd, obliczając kwotę grzywny na podstawie sprzedaży przedsiębiorstw, którym nie zarzucono żadnych naruszeń oraz

– Sąd popełnił błąd, dwukrotnie uwzględniając sprzedaż tych samych produktów w celu obliczania kwoty grzywny.