Sprawa C-284/19 P: Odwołanie od postanowienia Sądu wydanego w dniu 25 marca 2019 r. w sprawie T-371/18, Clarke/Komisja, wniesione w dniu 3 kwietnia 2019 r. przez Andrew Clarke’a.
Dz.U.UE.C.2019.213.13
Akt nienormatywnyOdwołanie od postanowienia Sądu wydanego w dniu 25 marca 2019 r. w sprawie T-371/18, Clarke/Komisja, wniesione w dniu 3 kwietnia 2019 r. przez Andrew Clarke'a
(Sprawa C-284/19 P)
(2019/C 213/12)
(Dz.U.UE C z dnia 24 czerwca 2019 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Andrew Clarke (przedstawiciel: E. Lock, Solicitor) Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
Zarzuty i główne argumenty
W uzasadnieniu odwołania wnoszący odwołanie podnosi jeden zarzut.
Twierdzi on, że w postanowieniu z dnia 25 marca 2019 r. Sąd błędnie zinterpretował żądania skargi, błędnie ustalił, że skarżący nie ma legitymacji do jej wniesienia i że Sąd nie jest właściwy do rozpoznania zawartych w niej żądań.
Wnoszący odwołanie nie domagał się tego, aby Komisja wszczęła wobec Zjednoczonego Królestwa postępowanie w przedmiocie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. Domaga się on stwierdzenia nieważności dwóch decyzji Komisji, przy czym jedna z nich została błędnie zidentyfikowana przez Sąd. W związku z tym orzecznictwo, na które powołał się Sąd, albo nie uzasadnia stanowiska, na poparcie którego zostało przytoczone, albo pozbawione jest znaczenia. Wnoszący odwołanie jest uprawniony do żądania stwierdzenia nieważności owych decyzji w zakresie, w jakim jest on ich adresatem lub dotyczą go one bezpośrednio i indywidualnie. Ponadto, posiłkowo, wnoszący odwołanie może domagać się wydania orzeczenia na podstawie art. 265 TFUE ze względu na to, że Komisja zaniechała działania, nie wydając uzasadnionej opinii skierowanej do Zjednoczonego Królestwa w wykonaniu ciążącego na niej na mocy art. 258 akapit pierwszy TFUE obowiązku wydania takiej opinii, zważywszy, że w drugiej z tych decyzji przyjęła ona w sposób dorozumiany, korzystając z zakresu uznania przewidzianego w art. 258 akapit drugi TFUE, że Zjednoczone Królestwo naruszyło prawo Unii. Wnoszący odwołanie twierdzi na tej podstawie, że uzasadniona opinia powinna zostać skierowana także do niego lub że dotyczyłaby go ona bezpośrednio i indywidualnie. Według wnoszącego odwołanie jest on także uprawniony do domagania się wydania nakazu zaprzestania naruszenia oraz środków tymczasowych w odniesieniu do swej skargi, w myśl art. 265 TFUE.