Sprawa C-283/16: M. S. v. P. S. (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.104.22

Akt nienormatywny

Wersja od: 3 kwietnia 2017 r.

Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 9 lutego 2017 r. [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court of Justice, Family Division (England and Wales) - Zjednoczone Królestwo] - M. S./P. S.

(Sprawa C-283/16) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Rozporządzenie (WE) nr 4/2009 - Artykuł 41 ust. 1 - Uznawanie wykonywania orzeczeń oraz współpraca w zakresie zobowiązań alimentacyjnych - Wykonywanie orzeczenia w państwie członkowskim - Złożenie wniosku bezpośrednio do właściwego organu państwa członkowskiego wykonania - Przepisy krajowe zobowiązujące do zwrócenia się do organu centralnego państwa członkowskiego wykonania]

Język postępowania: angielski

(2017/C 104/32)

(Dz.U.UE C z dnia 3 kwietnia 2017 r.)

Sąd odsyłający

High Court of Justice, Family Division (England and Wales)

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: M. S.

Strona pozwana: P. S.

Sentencja

1) Przepisy rozdziału IV rozporządzenia Rady (WE) nr 4/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych, a w szczególności art. 41 ust. 1 tego rozporządzenia, należy interpretować w ten sposób, że wierzyciel świadczeń alimentacyjnych, który uzyskał orzeczenie na swoją korzyść w jednym z państw członkowskich i który zamierza doprowadzić do wykonania tego orzeczenia w innym państwie członkowskim, może przedstawić wniosek bezpośrednio do właściwego organu tego ostatniego państwa członkowskiego, takiego jak wyspecjalizowany sąd, i nie może być zobowiązany do złożenia wniosku do takiego sądu za pośrednictwem organu centralnego państwa członkowskiego wykonania.

2) Państwa członkowskie są zobowiązane zapewnić pełną skuteczność prawa przewidzianego w art. 41 ust. 1 rozporządzenia nr 4/ 2009, zmieniając stosownie do okoliczności swe przepisy proceduralne. Sąd krajowy powinien w każdym razie zastosować tenże art. 41 ust. 1, odstępując w miarę potrzeby od stosowania niezgodnych przepisów prawa krajowego, i umożliwić w rezultacie wierzycielowi świadczeń alimentacyjnych złożenie wniosku bezpośrednio do właściwego organu państwa członkowskiego wykonania, nawet jeżeli nie przewiduje tego prawo krajowe.

¹ Dz.U. C 279 z 1.8.2016.