Sprawa C-281/14 P: Odwołanie od postanowienia Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 31 marca 2014 r. w sprawie T-270/13 Societa per l’aeroporto civile di Bergamo-Orio al Serio SpA (SACBO SpA) przeciwko Commissione europea, Agenzia esecutiva per l’innovazione e le reti (INEA), wniesione w dniu 9 czerwca 2014 r. przez Societa per l’aeroporto civile di Bergamo-Orio al Serio SpA (SACBO SpA).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.292.17

Akt nienormatywny

Wersja od: 1 września 2014 r.

Odwołanie od postanowienia Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 31 marca 2014 r. w sprawie T-270/13 Società per l'aeroporto civile di Bergamo-Orio al Serio SpA (SACBO SpA) przeciwko Commissione europea, Agenzia esecutiva per l'innovazione e le reti (INEA), wniesione w dniu 9 czerwca 2014 r. przez Società per l'aeroporto civile di Bergamo-Orio al Serio SpA (SACBO SpA)

(Sprawa C-281/14 P)

Język postępowania: włoski

(2014/C 292/21)

(Dz.U.UE C z dnia 1 września 2014 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Società per l'aeroporto civile di Bergamo-Orio al Serio SpA (SACBO SpA) (przedstawiciele: M. Muscardini, G. Greco i G. Carullo, avvocati)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska, Agencja Wykonawcza ds. Innowacyjności i Sieci (INEA)

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie zwraca się w nim do Trybunału o to, by:

- po stwierdzeniu legitymacji procesowej przysługującej SACBO i zaskarżalności decyzji z dnia 18 marca 2013 r. uchylił w całości postanowienie Sądu z dnia 31 marca 2014 r. w sprawie T-270/13 i jeżeli Trybunał stwierdzi, że zgodnie z art. 61 akapit pierwszy statutu Trybunału stan postępowania pozwala na wydanie orzeczenia, uwzględnił w całości żądania zgłoszone w pierwszej instancji, które brzmią następująco: po stwierdzeniu, że nie miał miejsca zamiar obejścia ani sztuczny podział działalności objętych współfinansowaniem, stwierdzenie nieważności decyzji Ten-T EA z dnia 18 marca 2013 r. w zakresie, w jakim uznano w niej, że koszty zewnętrzne z tytułu działalności 1, 2.1, 4, 5, 6 i 7 nie kwalifikują się do wsparcia, zmniejszając w ten sposób należne współfinansowanie i żądając zwrotu 158 517,54 EUR, wraz z wynikającymi z tego skutkami prawnymi;

- obciążenie pozwanych kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

I. Na poparcie odwołania od postanowienia, którym Sąd uznał skargę za niedopuszczalną:

I.1-. W odniesieniu do braku legitymacji procesowej. Naruszenie prawa: naruszenie lub błędne zastosowanie art. 263 ust. 4 TFUE; art. 6 i 13 EKPC; art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej; art. III.8.2 decyzji C (2010) 4456; art. 296 ust. 2 TFUE przez brak lub sprzeczność uzasadnienia i rozstrzygnięcia; art. 107 i art. 108 ust. 3 TFUE.

- wada zaskarżonego postanowienia, gdyż nie uwzględniono, że SACBO jest podmiotem współfinansującym i odpowiedzialnym za całość inwestycji i jej realizację, wobec czego ponosi wszystkie skutki zaskarżonej decyzji czy to z powodu braku odzyskania nakładów inwestycyjnych, czy też w związku z kwotami podlegającymi zwrotowi lub też sformułowanymi w decyzji zarzutami, z których wszystkie dotyczą zachowania wnoszącego odwołanie;

- naruszenie art. 107 i 108 TFUE, gdyż Sąd nie uwzględnił, że żądanie zwrotu współfinansowania przez ENAC jest zgodnie z prawem Unii aktem związanym i że brak zwrotu oznacza bezprawną pomoc państwa;

- wada zaskarżonego postanowienia, gdyż nie uwzględniono roli, jaką SACBO odegrało w postępowaniu, które doprowadziło do wydania zaskarżonej decyzji;

- wada zaskarżonego postanowienia, gdyż nie uwzględniono, że SACBO posiada legitymację procesową, gdyż jego reputacja doznała uszczerbku z powodu zaskarżonej decyzji.

I.2-. W odniesieniu do braku zaskarżalności kwestionowanej decyzji. Naruszenie prawa: Naruszenie lub błędne zastosowanie art. 263 ust. 4 TFUE i naruszenie art. III.3.6 i III.3.9 decyzji w sprawie finansowania; naruszenie lub błędne zastosowanie art. 263 ust. 2 TFUE z powodu sprzeczności w uzasadnieniu.

- wada zaskarżonego postanowienia, gdyż nie uwzględniono, że zaskarżona decyzja rozstrzyga już jasno i ostatecznie w przedmiocie zakresu finansowania i kwot podlegających zwrotowi, wobec czego sama stanowi obowiązek zwrotu;

- wada zaskarżonego postanowienia, gdyż nie uwzględniono, że zaskarżona decyzja ostatecznie zamyka postępowanie w sprawie zmniejszenia finansowania niezależnie od następującego po nim etapu faktycznego odzyskania.

II. Powtórzenie zarzutów z pierwszej instancji ¹ do celów art. 61 akapit pierwszy statutu Trybunału.

¹ Dz.U. C 207, s. 46.