Sprawa C-279/15 P: Odwołanie od postanowienia Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 25 marca 2015 r. w sprawie T-314/14 Borde i Carbonium/Komisja, wniesione w dniu 10 czerwca 2015 r. przez Alexandre’a Borde’a i Carbonium.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.294.28/2

Akt nieoceniany

Wersja od: 7 września 2015 r.

Odwołanie od postanowienia Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 25 marca 2015 r. w sprawie T-314/14 Borde i Carbonium/Komisja, wniesione w dniu 10 czerwca 2015 r. przez Alexandre'a Borde'a i Carbonium

(Sprawa C-279/15 P)

Język postępowania: angielski

(2015/C 294/35)

(Dz.U.UE C z dnia 7 września 2015 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Alexandre Borde i Carbonium SAS (przedstawiciel: A.B.H. Herzberg, Rechtsanwalt) Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszących odwołanie

Wnoszący odwołanie wnoszą do Trybunału o:

- uchylenie wyroku Sądu z dnia 25 marca 2015 r., którym:

a. oddalono skargi jako niedopuszczalne;

b. obciążono strony skarżące ich własnymi kosztami postępowania oraz kosztami poniesionymi przez Komisję;

- stwierdzenie dopuszczalności wniesionej przez wnoszących odwołanie skargi o stwierdzenie nieważności;

oraz

a. wydanie ostatecznego orzeczenia w sprawie;

lub, tytułem żądania ewentualnego,

b. przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi w celu wydania orzeczenia co do istoty;

- tytułem żądania ewentualnego: przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania w celu rozpoznania zagadnienia dopuszczalności w powiązaniu z istotą sprawy i wydania odpowiedniego orzeczenia;

- obciążenie Komisji kosztami zgodnie z art. 184 § 1 regulaminu postępowania przed Trybunałem.

Zarzuty i główne argumenty

Wnoszący odwołanie podnoszą, że oddalenie ich skargi o stwierdzenie nieważności było niezgodne z prawem, ponieważ: (i) Sąd przedstawił stan faktyczny w sposób nieścisły i zniekształcony, tym samym z pominięciem prawa wnoszących odwołanie do bycia wysłuchanym; (ii) stosując art. 263 akapit czwarty TFUE, Sąd niepoprawne zawęził kategorię aktów podlegających zaskarżeniu do aktów wydanych na podstawie art. 288 TFUE; (iii) Sąd błędnie przyjął, że kwestionowane środki nie stanowią decyzji wydanych na podstawie art. 288 akapit czwarty TFUE; (iv) stosując art. 263 akapit czwarty TFUE, Sąd błędnie uznał za rozstrzygające to, czy zaskarżony akt jest "nierozerwalnie związany z zespołem umów" i zaniechał uwzględnienia innych istotnych czynników; (v) stosując art. 263 akapit 4 TFUE, Sąd błędnie zastosował do sprawy trójstronnej kryteria wywiedzione dla spraw dwustronnych; (vi) Sąd zaniechał uznania prawa wnoszących odwołanie do skutecznej ochrony sądowej za prawo chronione na mocy europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.