Sprawa C-279/06: CEPSA, Estaciones de Servicio SA v. LV Tobar e Hijos SL (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.285.4

Akt nienormatywny
Wersja od: 8 listopada 2008 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 11 września 2008 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Audiencia Provincial de Madrid - Hiszpania) - CEPSA, Estaciones de Servicio SA przeciwko LV Tobar e Hijos SL

(Sprawa C-279/06)(1)

(Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Porozumienia między przedsiębiorstwami - Artykuł 81 WE - Rozporządzenie (EWG) nr 1984/83 - Artykuły 10-13 - Rozporządzenie nr 2790/1999 - Artykuł 4 lit. a) - Zawarta między pomiędzy podmiotem prowadzącym stacje paliw a przedsiębiorstwem paliwowym umowa o wyłączną dostawę produktów ropopochodnych - Wyłączenie)

(2008/C 285/05)

Język postępowania: hiszpański

(Dz.U.UE C z dnia 8 listopada 2008 r.)

Sąd krajowy

Audiencia Provincial de Madrid

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: CEPSA, Estaciones de Servicio SA

Strona pozwana: LV Tobar e Hijos SL

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Audiencia Provincial de Madrid - Wykładnia art. 81 ust. 1 WE oraz art. 10-13 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1984/83 z dnia 22 czerwca 1983 r. w sprawie zastosowania art. 85 ust. 3 traktatu do kategorii umów w sprawie wyłącznego zakupu (Dz.U. L 173, s. 5) - Umowy w przedmiocie wyłącznej dystrybucji paliw silnikowych i olejów napędowych mogące być umowami agencji lub komisu, lecz zawierające pewne szczególne elementy

Sentencja

1) Umowa o wyłączną dostawę paliw silnikowych i olejów napędowych, a także smarów i innych produktów pochodnych może wchodzić w zakres stosowania art. 81 ust. 1 WE, jeśli podmiot prowadzący stację paliw przyjmuje na siebie przynajmniej w znacznej części ryzyko finansowe i handlowe związane ze sprzedażą tych produktów osobom trzecim, a umowa ta zawiera klauzule mogące naruszyć konkurencję, takie jak klauzula dotycząca ustalania detalicznych cen sprzedaży. W przypadku, gdy podmiot prowadzący stację benzynową nie przyjmuje na siebie takiego ryzyka lub przyjmuje tylko jego nieznaczącą część, w zakres stosowania tego postanowienia mogą wchodzić jedynie zobowiązania nałożone na podmiot prowadzący stację paliw w ramach oferowanych przezeń zleceniodawcy usług pośrednika, takie jak klauzula w przedmiocie wyłączności i zakazu konkurencji. Do sądu krajowego należy poza tym sprawdzenie, czy skutkiem umowy zawartej w dniu 7 lutego 1996 r. między CEPSA Estaciones de Servicio SA a LV Tobar e Hijos SL jest zapobieżenie, ograniczenie lub zakłócenie konkurencji w rozumieniu art. 81 WE.

2) Umowa o wyłączną dostawę taka jak ta, o której mowa w poprzednim punkcie niniejszej sentencji, może zostać objęta wyłączeniem grupowym przewidzianym w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 1984/83 z dnia 22 czerwca 1983 r. w sprawie zastosowania art. [81] ust. 3 traktatu do kategorii umów w sprawie wyłącznego zakupu, zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1582/97 z dnia 30 lipca 1997 r., jeśli spełnia ona ustanowioną w art. 12 ust. 1 lit. c) tego rozporządzenia przesłankę maksymalnego okresu obowiązywania wynoszącego 10 lat oraz jeśli w zamian za wyłączność dostawca przyznaje podmiotowi prowadzącemu stację benzynową znaczne korzyści gospodarcze, które przyczyniają się do polepszenia dystrybucji, ułatwiają rozpoczęcie lub modernizację prowadzenia stacji paliw oraz obniżają koszty dystrybucji. Do sądu krajowego należy ocena, czy te przesłanki zostały w zawisłej przed sądem krajowym sprawie spełnione.

3) Wykładni art. 10-13 rozporządzenia nr 1984/83, zmienionego rozporządzeniem nr 1582/97, należy dokonywać w ten sposób, że wykluczają one zastosowanie wyłączenia grupowego do takiej umowy o wyłączną dostawę, która przewiduje ustalanie przez dostawcę detalicznej ceny sprzedaży. Do sądu krajowego należy sprawdzenie, czy zgodnie z prawem krajowym klauzula umowna w przedmiocie tej ceny sprzedaży może zostać zmieniona w drodze udzielenia przez dostawcę jednostronnego zezwolenia takiego jak to udzielone w zawisłej przed sądem krajowym sprawie, a także czy nieważna z mocy prawa umowa może stać się ważna wskutek takiej zmiany tej klauzuli umownej, w efekcie której klauzula ta staje się zgodna z art. 81 ust. 1 WE.

4) Przewidziana w art. 81 ust. 2 WE nieważność z mocy prawa dotyczy całości umowy tylko wtedy, gdy niezgodnych z ust. 1 tego artykułu klauzul nie da się oddzielić od samej umowy. W przeciwnym razie skutki tej nieważności dla pozostałych elementów umowy nie podlegają prawu wspólnotowemu.

______

(1) Dz.U. C 212 z 2.9.2006.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.