Sprawa C-277/02: EU-Wood-Trading GmbH v. Sonderabfall-Management-Gesellschaft Rheinland-Pfalz mbH (orzeczenie wstępne).
Dz.U.UE.C.2005.45.2/2
Akt nienormatywnyWYROK TRYBUNAŁU
z dnia 16 grudnia 2004 r.
w sprawie C-277/02 EU-Wood-Trading GmbH przeciwko Sonderabfall-Management-Gesellschaft Rheinland-Pfalz mbH(1) (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberverwaltungsgericht):
(Środowisko - Odpady - Rozporządzenie (EWG) nr 259/93 dotyczące wysyłek odpadów - Odpady przeznaczone do odzysku - Sprzeciw - Właściwość organu wysyłki - Odzysk niespełniający wymogów art. 4 dyrektywy 75/442 EWG lub przepisów krajowych - Właściwość organu wysyłki do wniesienia takiego sprzeciwu)
(2005/C 45/04)
(Język postępowania: niemiecki)
(Dz.U.UE C z dnia 19 lutego 2005 r.)
W sprawie C-277/02, mającej za przedmiot wniosek, który wpłynął do Trybunału dnia 29 lipca 2002 r., o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Oberverwaltungsgericht Rheinland-Pfalz (Niemcy), postanowieniem z dnia 3 lipca 2002 r., w postępowaniu: EU-Wood-Trading GmbH przeciwko Sonderabfall- Management-Gesellschaft Rheinland-Pfalz mbH, Trybunał (pierwsza izba), w składzie: P. Jann, prezes izby, A. Rosas, R. Silva de Lapuerta, K. Lenaerts i K. Schiemann (sprawozdawca), sędziowie, rzecznik generalny: P. Léger, sekretarz: L. Hewlett, administrator, wydał w dniu 16 grudnia 2004 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:
1) Art. 7 ust. 4 lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia Rady (EWG) nr 259/93 z dnia 1 lutego 1993 r. w sprawie nadzoru i kontroli przesyłania odpadów w obrębie, do Wspólnoty Europejskiej oraz poza jej obszar w brzmieniu zmienionym decyzjami Komisji 98/368 z dnia 18 maja 1998 r. i 1999/816 z dnia 24 listopada 1999 r. należy interpretować w ten sposób, że sprzeciw wobec wysyłki odpadów przeznaczonych do odzysku, który może być wniesiony przez uprawnione do tego właściwe organy wysyłki i miejsca przeznaczenia, może opierać się nie tylko na względach związanych z przewozem samych odpadów w obszarze jurysdykcji każdego właściwego organu, ale także związanych z odzyskiem przewidzianym w ramach tej wysyłki.
2) Art. 7 ust. 4 lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia nr 259/93 w brzmieniu zmienionym decyzjami Komisji 98/368 i 1999/816 należy interpretować w ten sposób, że właściwy organ wysyłki, aby sprzeciwić się wysyłce odpadów może - oceniając wpływ planowanego odzysku na zdrowie i środowisko w miejscu przeznaczenia wysyłki i przestrzegając zasadę proporcjonalności - opierać się na kryteriach, którym podlega odzysk w państwie wysyłki w celu uniknięcia skutków tego odzysku, nawet jeśli są one bardziej rygorystyczne aniżeli kryteria obwiązujące w państwie przeznaczenia wysyłki.
3) Art. 7 ust. 4 lit a) tiret drugie rozporządzenia nr 259/93 w brzmieniu zmienionym decyzjami Komisji 98/368 i 1999/816 należy interpretować w ten sposób, że właściwy organ wysyłki nie może powoływać się na własne przepisy w celu wniesienia sprzeciwu wobec wysyłki odpadów, który opiera się na takiej okoliczności, że planowany odzysk jest niezgodny z krajowymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi odnoszącymi się do ochrony środowiska, porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego i ochrony zdrowia.
______
(1) Dz.U. C 200 z 23.08.2003.