Sprawa C-272/10: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Dioikitiko Efeteio Thessalonikis (Grecja) w dniu 31 maja 2010 r. - Susana Berkizi-Nikolakaki przeciwko Anotato Symvoulio Epilogis Prosopikou (ASEP) i Aristoteleio Panepistimio Thessalonikis.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.221.25/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 14 sierpnia 2010 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Dioikitiko Efeteio Thessalonikis (Grecja) w dniu 31 maja 2010 r. - Susana Berkizi-Nikolakaki przeciwko Anotato Symvoulio Epilogis Prosopikou (ASEP) i Aristoteleio Panepistimio Thessalonikis

(Sprawa C-272/10)

(2010/C 221/40)

Język postępowania: grecki

(Dz.U.UE C z dnia 14 sierpnia 2010 r.)

Sąd krajowy

Dioikitiko Efeteio Thessalonikis

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Sousana Berkizi-Nikolakaki

Strona pozwana: Anotato Symvoulio Epilogis Prosopikou (ASEP) i Aristoteleio Panepistimio Thessalonikis

Pytania prejudycjalne

1) Czy przepis art. 11 ust. 2 dekretu prezydenckiego 164/2004, zgodnie z którym dla celów stwierdzenia, że spełnione zostały przesłanki przekształcenia umowy o pracę na czas określony w umowę o pracę na czas nieokreślony pracownik powinien w terminie peremptoryjnym, obejmującym okres dwóch miesięcy od daty wejścia w życie tego dekretu przedłożyć odpowiedniej jednostce wniosek zawierający dane poświadczające spełnienie wspomnianych przesłanek jest zgodny z celem i praktyczna skutecznością, które zgodnie z art. 139 ust. 2 WE i art. 249 akapit trzeci WE powinny wynikać z dyrektywy Rady 1999/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej porozumienia w sprawie pracy na czas określony⁽¹⁾ jeżeli wziąć pod uwagę, że w związku z peremptoryjnoscią tego terminu w razie niezłożenia wniosku w okresie dwóch miesięcy pracownik traci prawo do przekształcenia umowy?

2) Czy w świetle celu dyrektywy [1999/70], o którym mowa w art. 139 ust. 2 WE sama publikacja art. 11 dekretu prezydenckiego 164/2004 w Dzienniku Urzędowym dotyczącego ustanowienia terminu dwóch miesięcy jest wystarczająca dla celów ochrony pracowników objętych zakresem stosowania tegoż art. 11 i dla zapewnienia skuteczności (effet utile) celów tej dyrektywy w rozumieniu art. 249 akapit trzeci WE?

3) Czy brak przedłużenia terminu dwóch miesięcy jest równoznaczny z obniżeniem ogólnego poziomu ochrony pracowników, które stanowi naruszenie klauzuli 8 pkt 3 dyrektywy [1999/70], mając na uwadze przedłużenia odnośnych terminów, które przewidziane zostały w analogicznych przepisach, obowiązujących przed przyjęciem dekretu prezydenckiego 164/2004?

______

⁽¹⁾ Dz. U. L 175, s. 43.