Sprawa C-271/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (dziewiąta izba) wydanego w dniu 29 lutego 2016 r. w sprawie T-270/12, Panalpina World Transport (Holding) Ltd i in./Komisja Europejska, wniesione w dniu 13 maja 2016 r. przez spółki Panalpina World Transport (Holding) Ltd, Panalpina Management AG i Panalpina China Ltd.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.243.27

Akt nieoceniany

Wersja od: 4 lipca 2016 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (dziewiąta izba) wydanego w dniu 29 lutego 2016 r. w sprawie T-270/12, Panalpina World Transport (Holding) Ltd i in./Komisja Europejska, wniesione w dniu 13 maja 2016 r. przez spółki Panalpina World Transport (Holding) Ltd, Panalpina Management AG i Panalpina China Ltd.

(Sprawa C-271/16 P)

Język postępowania: angielski

(2016/C 243/27)

(Dz.U.UE C z dnia 4 lipca 2016 r.)

Strony

Wnoszące odwołanie: Panalpina World Transport (Holding) Ltd, Panalpina Management AG i Panalpina China Ltd (przedstawiciele: S. Mobley, A. Stratakis, A. Gamble, Solicitors)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszących odwołanie

- uchylenie zaskarżonego wyroku w zakresie, w jakim oddalono w nim pierwszy zarzut wnoszących odwołanie dotyczący naruszeń;

- zmiana art. 2 ust. 2 i art. 2 ust. 3 decyzji Komisji z dnia 28 marca 2012 r. w sprawie COMP/39462 - Usługi spedycyjne (zwanej dalej "sporną decyzją") w zakresie, w jakim przepisy te dotyczą wnoszących odwołanie, i obniżenie, w wykonaniu nieograniczonego prawa orzekania, grzywien nałożonych na wnoszące odwołanie; oraz

- w każdym wypadku obciążenie Komisji własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez wnoszące odwołanie w związku z niniejszym postępowaniem i w związku z postępowaniem przed Sądem.

Zarzuty i główne argumenty

Ustalając, że Komisja nie odstąpiła od swej praktyki decyzyjnej i nie naruszyła prawa ani zasad proporcjonalności i równego traktowania, Sąd naruszył prawo poprzez oczywiste przekroczenie granic racjonalnej oceny przedłożonych mu dowodów oraz błędne zastosowanie odnośnego orzecznictwa. Na poparcie odwołania wnoszące odwołanie podnoszą konkretnie zarzuty, w ramach których twierdzą, że:

1. Sąd naruszył prawo, oczywiście przekraczając granice racjonalnej oceny dowodów w odniesieniu do kwestii, czy badane naruszenia, a w szczególności naruszenia dotyczące AMS i CAF, obejmowały cały "pakiet usług" spedycyjnych;

2. Sąd naruszył prawo, odstępując od zastosowania wynikającej z orzecznictwa zasady, w myśl której w wypadku naruszenia odnoszącego się do danego składnika produktu lub usługi, Komisja powinna uwzględnić wyłącznie sprzedaż, jaka może zostać przypisana owemu składnikowi.