Sprawa C-271/13 P: Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 20 marca 2013 r. w sprawie T-489/11 Rousse Industry AD przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 16 maja 2013 r. przez Rousse Industry AD.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.207.31

Akt nienormatywny

Wersja od: 20 lipca 2013 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 20 marca 2013 r. w sprawie T-489/11 Rousse Industry AD przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 16 maja 2013 r. przez Rousse Industry AD

(Sprawa C-271/13 P)

(2013/C 207/52)

Język postępowania: bułgarski

(Dz.U.UE C z dnia 20 lipca 2013 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Rousse Industry AD (przedstawiciele: Al. Angelov, Sv. Panov, Advokati)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

– uchylenie wyroku Sądu z dnia 20 marca 2013 r. w sprawie T-489/11;

– ostateczne rozstrzygnięcie w sprawie i stwierdzenie nieważności art. 2-5 decyzji Komisji z dnia 13 lipca 2011 w sprawie pomocy państwa C 12/10 i N 389/09 przyznanej przez Bułgarię na rzecz Rousse Industry AD;

– posiłkowo przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania;

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

1) Zarzut pierwszy: uchybienie przepisom proceduralnym, które narusza interesy wnoszącego odwołanie

(i) W uzasadnieniu wyroku Sąd nie uwzględnił skierowanych do stron w drodze środka organizacji postępowania istotnych pytań dotyczących okoliczności faktycznych oraz ich stanowisk w tym zakresie.

(ii) Powyższe stanowi istotne uchybienie proceduralne, które jest objęte zakresem zastosowania art. 58 Statutu Trybunału, gdyż Sąd był zobowiązany rozpatrzyć wszystkie podniesione żądania, zarzuty i argumenty stron.

2) Zarzut drugi: naruszenie prawa Unii przez Sąd

(i) Sąd niezgodnie z prawem zastosował art. 107 ust. 1 TFUE w związku z art. 1 lit. c) rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 traktatu WE ¹ , przyjmując założenie, że występuje nowa pomoc na rzecz Rousse Industry AD.

(ii) Sąd wydał wyrok z naruszeniem art. 107 ust. 1 TFUE, gdyż niesłusznie przyjął, że pomoc jest niezgodna z rynkiem wewnętrznym Unii i zakłóca konkurencję oraz że okoliczność, iż państwo nie zażądało zwrotu długu, stanowi korzyść dla spółki.

(iii) Wyrok Sądu nie odpowiada art. 107 ust. 1 TFUE i art. 296 TFUE, gdyż izba w ramach swej oceny wybranych przez Komisję kryteriów prywatnego wierzyciela zastosowała błędne pod względem prawnym założenie. Komisja nie oparła w decyzji swoich wniosków odnośnie do kryterium prywatnego wierzyciela na analizie i przyczynach gospodarczych, wobec czego nie dała Sądowi powodów do przychylenia się do jej argumentów.

(iv) Sąd dokonał błędnej wykładni i zastosowania art. 14 rozporządzenia (WE) nr 659/1999 i art. 296 TFUE, gdyż Komisja powinna podać w decyzji wysokość pomocy podlegającej zwrotowi wraz z odsetkami, przy czym odsetki powinny być określone w odpowiedniej stopie ustalonej przez Komisję, co nie miało miejsca - tzn. akt prawny Komisji jest nieuzasadniony.

¹ Dz.U. L 83, s. 1.