Sprawa C-269/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Raad van State (Niderlandy) w dniu 19 kwietnia 2018 r. - Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie, J, S / C, Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.276.16/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 6 sierpnia 2018 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Raad van State (Niderlandy) w dniu 19 kwietnia 2018 r. - Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie, J, S / C, Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie
(Sprawa C-269/18)

Język postępowania: niderlandzki

(2018/C 276/24)

(Dz.U.UE C z dnia 6 sierpnia 2018 r.)

Sąd odsyłający

Raad van State

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie, J, S

Strona przeciwna: C, Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie

Pytania prejudycjalne

1)
Czy w sytuacji, gdy organ rozstrzygający oddali wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej jako oczywiście bezzasadny w rozumieniu art. 46 ust. 6 lit. a) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej (wersja przekształcona) 1 , a [wniesiony do sądu] środek odwoławczy od tego rozstrzygnięcia nie ma zgodnie z prawem krajowym skutku automatycznie zawieszającego, art. 46 ust. 8 tej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że już samo złożenie wniosku o zastosowanie środka tymczasowego ma ten skutek, że pobyt wnioskodawcy na terytorium państwa członkowskiego nie może być już uznawany za nielegalny w rozumieniu art. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich 2  i dlatego ma wobec niego zastosowanie dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/33/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia norm dotyczących przyjmowania wnioskodawców ubiegających się o ochronę międzynarodową (wersja przekształcona) 3 ?
2)
Czy dla odpowiedzi na pytanie pierwsze znaczenie ma fakt, że prawo krajowe - z uwagi na zasadę non-refoulement - przewiduje, iż wnioskodawca nie zostanie wydalony, zanim właściwy sąd nie wyda decyzji w przedmiocie wniosku o umożliwienie wnioskodawcy pozostania na terytorium krajowym w oczekiwaniu na rozstrzygnięcie mające zapaść w przedmiocie środka odwoławczego od decyzji odmawiającej przyznania mu ochrony międzynarodowej?
1 Dz. U. 2013, L 180, s. 60.
2 Dz. U. 2008, L 348, s. 98.
3 Dz. U. 2013, L 180, s. 96.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.