Sprawa C-266/14: Federación de Servicios Privados del sindicato Comisiones obreras (CC.OO.) v. Tyco Integrated Security SL, Tyco Integrated Fire & Security Corporation Servicios SA (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.363.16/1

Akt nienormatywny
Wersja od: 3 listopada 2015 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 10 września 2015 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Audiencia Nacional - Hiszpania) - Federación de Servicios Privados del sindicato Comisiones obreras (CC.OO.)/Tyco Integrated Security SL, Tyco Integrated Fire &Security Corporation Servicios SA
(Sprawa C-266/14) 1

(Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Dyrektywa 2003/88/WE - Ochrona bezpieczeństwa i zdrowia pracowników - Organizacja czasu pracy - Artykuł 2 pkt 1 - Pojęcie "czasu pracy" - Pracownicy niemający stałego lub zwykłego miejsca pracy - Czas dojazdu z miejsca zamieszkania pracowników do pierwszego klienta i od ostatniego klienta do miejsca zamieszkania pracowników)

Język postępowania: francuski

(2015/C 363/18)

(Dz.U.UE C z dnia 3 listopada 2015 r.)

Sąd odsyłający

Audiencia Nacional

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Federación de Servicios Privados del sindicato Comisiones obreras (CC.OO.)

Strona pozwana: Tyco Integrated Security SL, Tyco Integrated Fire & Security Corporation Servicios SA

Sentencja

Artykuł 2 pkt 1 dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy należy interpretować w ten sposób, że w okolicznościach takich jak w postępowaniu głównym, w których pracownicy nie mają stałego lub zwykłego miejsca pracy, czas dojazdu, jaki pracownicy ci poświęcają codziennie na dojazdy z ich miejsca zamieszkania do pierwszego klienta wskazanego przez ich pracodawcę i od ostatniego klienta wskazanego przez ich pracodawcę do ich miejsca zamieszkania, stanowi "czas pracy" w rozumieniu tego przepisu.

1 Dz.U. C 282 z 25.8.2014.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.