Sprawa C-265/12: Citroën Belux NV v. Federatie voor Verzekerings- en Financiële Tussenpersonen (FvF) (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.260.17/1

Akt nienormatywny
Wersja od: 7 września 2013 r.

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 18 lipca 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hof van beroep te Brussel - Belgia) - Citroën Belux NV przeciwko Federatie voor Verzekerings- en Financiële Tussenpersonen (FvF)

(Sprawa C-265/12) 1

(Artykuł 56 TFUE - Swoboda świadczenia usług - Dyrektywa 2005/29/WE - Nieuczciwe praktyki handlowe - Ochrona konsumentów - Oferty wiązane obejmujące przynajmniej jedną usługę finansową - Zakaz - Wyjątki)

(2013/C 260/28)

Język postępowania: niderlandzki

(Dz.U.UE C z dnia 7 września 2013 r.)

Sąd odsyłający

Hof van beroep te Brussel

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Citroën Belux NV

Strona pozwana: Federatie voor Verzekerings- en Financiële Tussenpersonen (FvF)

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Hof van beroep te Brussel - Belgia - Wykładnia art. 56 TFUE i art. 3 ust. 9 dyrektywy 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniającej dyrektywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady ("dyrektywy dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych") (Dz.U. L 149, s. 22) - Uregulowanie krajowe w dziedzinie ochrony konsumentów zakazujące w sposób ogólny, z zastrzeżeniem wyjątków wymienionych w wyczerpujący sposób, wszelkich ofert wiązanych obejmujących co najmniej jedną usługę finansową

Sentencja

Artykuł 3 ust. 9 dyrektywy 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniającej dyrektywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady ("dyrektywy dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych") oraz art. 56 TFUE należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one przepisowi państwa członkowskiego, takiemu jak przepis sporny w postępowaniu głównym, który przewiduje ogólny zakaz, z zastrzeżeniem przypadków wymienionych w wyczerpujący sposób w ustawie, kierowania do konsumenta ofert wiązanych, których co najmniej jeden z elementów jest usługą finansową.

1 Dz.U. C 258 z 25.8.2012.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.