Sprawa C-259/15 P: Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 19 marca 2015 r. w sprawie T-412/13, Chin Haur Indonesia, PT/Rada Unii Europejskiej wniesione w dniu 1 czerwca 2015 r. przez Radę Unii Europejskiej.
Dz.U.UE.C.2015.254.12
Akt nieocenianyOdwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 19 marca 2015 r. w sprawie T-412/13, Chin Haur Indonesia, PT/Rada Unii Europejskiej wniesione w dniu 1 czerwca 2015 r. przez Radę Unii Europejskiej
(Sprawa C-259/15 P)
(2015/C 254/16)
(Dz.U.UE C z dnia 3 sierpnia 2015 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: S. Boelaert, pełnomocnik, R. Bierwagen, C. Hipp, Rechtsanwälte)
Druga strona postępowania: Chin Haur Indonesia, PT, Komisja Europejska, Maxcom Ltd
Żądania wnoszącego odwołanie
Rada wnosi do Trybunału o:
Zarzuty i główne argumenty
Sąd dokonał błędnej interpretacji art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego 2 orzekając, że Rada nie posiadała dostatecznych dowodów, aby uznać, iż skarżąca dokonywała przeładunku. Wykładnia Sądu w zakresie przesłanek jakie muszą spełniać poszczególne przedsiębiorstwa w celu zwolnienia ich z rozszerzonych środków jest sprzeczna ze systematyką art. 13 rozporządzenia podstawowego (zarzut pierwszy).
Twierdzenie Sądu, że na podstawie dokumentów przedłożonych Sądowi, Rada nie posiadała dowodów pozwalających jej na stwierdzenie w zaskarżonym rozporządzeniu, że skarżąca dokonywała przeładunku, nie jest odpowiednio uzasadnione. Ponadto, wbrew temu co stwierdzono w zaskarżonym wyroku, zważywszy, że występowanie przeładunku zostało prawidłowo wykazane na poziomie krajowym, a wniosek skarżącej o zastosowanie zwolnienia nie był uzasadniony, jedyny wniosek jaki Rada a następnie Sąd mogli wysnuć na postawie tych okoliczności, obejmował twierdzenie, że skarżąca dokonywała przeładunku. Sąd przyjmując odmienny wniosek przeinaczył fakty (zarzut drugi).