Sprawa C-259/08: Skarga wniesiona w dniu 17 czerwca 2008 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Greckiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.209.32/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 15 sierpnia 2008 r.

Skarga wniesiona w dniu 17 czerwca 2008 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Greckiej

(Sprawa C-259/08)

(2008/C 209/48)

Język postępowania: grecki

(Dz.U.UE C z dnia 15 sierpnia 2008 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: M. Patakia i D. Recchia)

Strona pozwana: Republika Grecka

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie, że Republika Grecka uchybiła swoim zobowiązaniom ciążącym na niej na podstawie art. 3 ust. 1 i 2, art. 4 ust. 1, art. 5 i art. 8 ust. 1 dyrektywy Rady 79/409/EWG(1) z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa, nie przyjmując wszystkich środków niezbędnych do pełnej i prawidłowej transpozycji zobowiązań wynikających z tych przepisów;

– obciążenie Republiki Greckiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

1. Komisja zbadała prawidłowość środków przyjętych przez Republikę Grecką w celu transpozycji dyrektywy 79/409/EWG. Badanie to wykazało, że niektóre przepisy dyrektywy nie zostały transponowane w pełni lub w sposób prawidłowy.

2. W szczególności Komisja uważa, że Republika Grecka nie dokonała transpozycji art. 3 ust. 1 dyrektywy 79/409/EWG, ponieważ nie przyjęła wszelkich środków niezbędnych do tego, aby ochronić, zachować lub przywrócić wystarczającą różnorodność i obszar naturalnych siedlisk wszystkich gatunków ptactwa określonych w art. 1.

3. Następnie Komisja stwierdza, że art. 3 ust. 2 dyrektywy 79/409/EWG nie został transponowany w pełni i prawidłowo, ponieważ akt transponujący nie dopuszcza kontroli prawidłowości klasyfikacji obszaru jako obszaru ochrony, nie zawiera żadnego przepisu dotyczącego ochrony siedlisk, które znajdują się poza obszarami chronionymi, ale z nimi graniczą, oraz nie zawiera przepisu dotyczącego przywracania zniszczonych siedlisk i tworzenia nowych, chociaż są to ważne cele dyrektywy.

4. Komisja podnosi ponadto, że art. 4 ust. 1 dyrektywy 79/409/EWG nie został prawidłowo transponowany, ponieważ nie przewidziano formalnej procedury klasyfikacji obszarów jako obszarów ochrony, brak jest wyraźnego odesłania i powiązania między gatunkami wymienionymi w załączniku I, zobowiązania do sklasyfikowania obszarów jako obszarów ochrony oraz obowiązku uwzględnienia tendencji i wahań poziomów populacji gatunków chronionych.

5. Następnie Komisja stwierdza, że nie dokonano pełnej i prawidłowej transpozycji art. 5 dyrektywy 79/409/EWG, ponieważ przepisy greckie nie zawierają przepisu generalnego chroniącego gatunki, jak wymaga tego dyrektywa, lecz dotyczą polowań. Ponadto nie dokonano transpozycji zakazów umyślnego zabijania gatunków chronionych i umyślnego wybierania jaj.

6. W końcu Komisja uważa, że art. 8 ust. 1 dyrektywy 79/409/EWG nie został prawidłowo transponowany, gdyż brak jest w przepisach greckich ogólnego zakazu wszelkich środków, sposobów lub metod wykorzystywanych do nieselektywnego lub na dużą skalę chwytania lub zabijania ptactwa lub mogących spowodować lokalne zanikanie gatunków.

7. W konsekwencji Komisja uważa, że Republika Grecka nie dokonała pełnej oraz prawidłowej transpozycji zobowiązań wynikających art. 3 ust. 1 i 2, art. 4 ust. 1, art. 5 i art. 8 ust. 1 dyrektywy 79/409/EWG.

______

(1) Dz.U. L 103 z 25.4.1979, str. 1.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.