Sprawa C-259/04: Wniosek o wydanie orzeczenia prejudycjalnego złożony mocą postanowienia the High Court of Justice, The Person Appointed by Lord Chancellor (osoby mianowanej przez Lorda Kanclerza) zgodnie z art. 76 Trade Marks Act 1994, w odwołaniu od decyzji Registrar of Trade Marks, wydanego dnia 26 maja 2004 r., w sprawie Elizabeth Emanuel przeciwko Continental Shelf 128 Ltd.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2004.217.13/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 28 sierpnia 2004 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia prejudycjalnego złożony mocą postanowienia the High Court of Justice, The Person Appointed by Lord Chancellor (osoby mianowanej przez Lorda Kanclerza) zgodnie z art. 76 Trade Marks Act 1994, w odwołaniu od decyzji Registrar of Trade Marks, wydanego dnia 26 maja 2004 r., w sprawie Elizabeth Emanuel przeciwko Continental Shelf 128 Ltd

(Sprawa C-259/04)

(2004/C 217/26)

(Dz.U.UE C z dnia 28 sierpnia 2004 r.)

Dnia 16 kwietnia 2004 r. do sekretariatu Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony na podstawie postanowienia High Court of Justice, The Person Appointed by Lord Chancellor (osoby mianowanej przez Lorda Kanclerza) zgodnie z art. 76 Trade Marks Act 1994, w odwołaniu od decyzji Registrar of Trade Marks, wydanego dnia 26 maja 2004 r., w sprawie Elizabeth Emanuel przeciwko Continental Shelf 128 Limited.

High Court of Justice zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

Art. 3 ust. 1 litera g) dyrektywy Rady nr 89/104(1)

1) Czy znak towarowy ma charakter wprowadzający w błąd opinię publiczną i dlatego na mocy art. 3 ust. 1 lit. g) dyrektywy 89/104 nie podlega rejestracji w następujących okolicznościach:

a) wartość niematerialna (goodwill) związana ze znakiem towarowym została przeniesiona wraz z przedsiębiorstwem wytwarzającym towary, do których znak towarowy się odnosi;

b) przed przeniesieniem znak towarowy oznaczał dla znacznej części istotnej opinii publicznej, że przy projektowaniu lub tworzeniu towarów, w odniesieniu do których był używany, zaangażowana była konkretna osoba;

c) po przeniesieniu nabywca zgłosił znak towarowy do rejestracji; oraz

d) w chwili zgłoszenia znaczna część istotnej opinii publicznej pozostawała w błędzie co do tego, że używanie znaku towarowego oznacza, że ta konkretna osoba w dalszym ciągu była zaangażowana w projektowanie lub tworzenie towarów, w odniesieniu do których znak był używany, a to przekonanie mogło wpłynąć na jej zachowania nabywcze?

2) Jeżeli odpowiedź na pytanie 1 nie jest w całości twierdząca, co jeszcze należy wziąć pod uwagę przy ocenie, czy znak towarowy ma charakter wprowadzający w błąd opinię publiczną i z tego powodu nie podlega rejestracji na mocy art. 3 ust 1 lit. g), oraz w szczególności, czy ma znaczenie, że ryzyko wprowadzenia w błąd z czasem maleje?

Art. 12 ust. 2 lit. b) dyrektywy Rady nr 89/104

3) Czy zarejestrowany znak towarowy może wprowadzać w błąd opinię publiczną w wyniku używania go przez właściciela lub za jego zgodą i stąd podlega wygaśnięciu na mocy art. 12 ust. 2 lit. b) w następujących okolicznościach:

a) zarejestrowany znak towarowy i wartość niematerialna (goodwill) z nim związana zostały przeniesione wraz z przedsiębiorstwem wytwarzającym towary, do których znak towarowy się odnosi,

b) przed przeniesieniem znak towarowy oznaczał dla znacznej części istotnej opinii publicznej, że przy projektowaniu lub tworzeniu towarów, w odniesieniu do których był używany, zaangażowana była konkretna osoba;

c) po przeniesieniu złożono wniosek o wygaśnięcie rejestracji, oraz

d) w chwili złożenia wniosku znaczna część istotnej opinii publicznej pozostawała w błędzie co do tego, że używanie znaku towarowego oznacza, że ta konkretna osoba w dalszym ciągu była zaangażowana w projektowanie lub tworzenie towarów, w odniesieniu do których znak był używany, a to przekonanie mogło wpłynąć na zachowania nabywcze tej części opinii publicznej?

4) Jeżeli odpowiedź na pytanie 3 nie jest całkowicie twierdząca, co jeszcze należy wziąć pod uwagę przy ocenie, czy zarejestrowany znak towarowy może wprowadzić w błąd opinię publiczną w wyniku używania przez właściciela lub za jego zgodą i stąd podlega wygaśnięciu na podstawie art. 12 ust. 2 lit. b), a w szczególności, czy jest istotne, że ryzyko wprowadzenia w błąd z czasem może maleć?

_____

(1) Pierwsza dyrektywa Rady 89/104/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. mająca na celu zbliżanie ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do znaków towarowych

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.