Sprawa C-257/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Centrale Raad van Beroep (Niderlandy) w dniu 13 kwietnia 2018 r. - M. Güler / Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.276.13

Akt nienormatywny

Wersja od: 6 sierpnia 2018 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Centrale Raad van Beroep (Niderlandy) w dniu 13 kwietnia 2018 r. - M. Güler / Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv)

(Sprawa C-257/18)

Język postępowania: niderlandzki

(2018/C 276/19)

(Dz.U.UE C z dnia 6 sierpnia 2018 r.)

Sąd odsyłający

Centrale Raad van Beroep

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca środek odwoławczy: M. Güler

Druga strona postępowania: Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv)

Pytania prejudycjalne

1) Czy obywatel turecki, który posiadał dostęp do legalnego rynku pracy w państwie członkowskim, uzyskał obywatelstwo tego państwa członkowskiego nie zrzekając się obywatelstwa tureckiego, a następnie dobrowolnie zrzekł się obywatelstwa przyjmujące państwa członkowskiego, a tym samym obywatelstwa Unii Europejskiej, może - powołując się na art. 6 decyzji 3/80 ¹  - uniknąć stosowania wobec niego warunku zamieszkiwania przewidzianego w ustawie TW ² ?

2) Jeśli tak, to w którym momencie obywatel Turcji musi spełnić warunek nieposiadania obywatelstwa Unii Europejskiej, aby mógł się on powoływać na uprawnienia wynikające z art. 6 decyzji 3/80: już w momencie opuszczenia państwa przyjmującego czy też dopiero później, w momencie, w którym świadczenie, które miałoby zostać przeniesione, miałoby być wypłacone za granicą?

3) Czy art. 6 ust. 1 decyzji 3/80 należy zatem interpretować w ten sposób, że obywatelowi Turcji, który w momencie powrotu do Turcji posiadał jeszcze obywatelstwo państwa członkowskiego, ale zrzekł się go dobrowolnie w późniejszym momencie, nie można począwszy od tego późniejszego momentu odmówić uprawnienia do specjalnego świadczenia o charakterze nieskładkowym, które ma na celu zagwarantowanie wynagrodzenia minimalnego w oparciu o minimum socjalne tego państwa członkowskiego tylko z tego powodu, że zamieszkuje on w Turcji, nawet jeśli do czasu opuszczenia tego państwa członkowskiego nie mógł on ubiegać się o to specjalne świadczenie, ponieważ wtedy jeszcze nie były spełnione przesłanki jego przyznania?

¹ Decyzja nr 3/80 Rady Stowarzyszenia z dnia 19 września 1980 r. o stosowaniu systemów zabezpieczenia społecznego państw członkowskich Wspólnot Europejskich do pracowników tureckich i członków ich rodzin, Dz.U. 1983, C 110, s. 60.

² Wet van 6 november 1986, houdende verlening van toeslagen tot het relevante sociaal minimum aan uitkeringsgerechtigden op grond van de Werkloosheidswet, de Ziektewet, de Algemene Arbeidsongeschiktheidswet, de Wet op de arbeidsongeschiktheidsve-rzekering en de Wet arbeidsongeschiktheidsvoorziening militairen (toeslagenwet) [ustawa o świadczeniach dodatkowych].