Sprawa C-248/09: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Augstakas tiesas Senats (Republika Łotewska) w dniu 7 lipca 2009 r. - SIA Pakora Pluss przeciwko Valsts ienemumu dienests.
Dz.U.UE.C.2009.220.22/1
Akt nienormatywny(Sprawa C-248/09)
(2009/C 220/43)
Język postępowania: łotewski
(Dz.U.UE C z dnia 12 września 2009 r.)
Sąd krajowy
Augstākās tiesas Senāts (Republika Łotewska).
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: SIA Pakora Pluss.
Strona pozwana: Valsts ieņēmumu dienests.
Pytania prejudycjalne
1) Czy można przyjąć, że zostały spełnione formalności eksportowe w rozumieniu [załącznika IV, rozdział 5] pkt 1 aktu o przystąpieniu, w przypadku gdy dokonano zgłoszenia załadunku lecz nie wykonano czynności, o których mowa w art. 448 rozporządzenia nr 2454/93(1) (niemiecki organ celny nie doręczył w odpowiedni sposób łotewskiemu organowi celnemu wniosku przedsiębiorstwa żeglugowego)?
2) W przypadku odpowiedzi przeczącej na pytanie pierwsze, czy w przypadku takim, jak w postępowaniu przed sądem krajowym, można uznać, że przepisy, które regulują procedurę celną (rozporządzenie nr 2913/92(2) oraz rozporządzenie nr 2454/93) w ogóle nie znajdą zastosowania?
3) W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze, czy załącznik IV rozdział 5 pkt 1 aktu o przystąpieniu do Unii Europejskiej należy rozumieć w te sposób, że w przypadku, gdy dany towar, który jest przewożony w rozszerzonej Wspólnocie, po dokonaniu formalności procesowych nie został dopuszczony do swobodnego obrotu, towar ten nie jest zwolniony z ceł i innych opłat celnych, pomimo iż brak jest wątpliwości co do tego, że towar ten posiada status towaru wspólnotowego?
Innymi słowy, czy dla postępowania przed sądem krajowym decydujące znaczenie ma to, czy zakończono procedurę celną dopuszczenia do swobodnego obrotu?
4) Czy podatek od wartości dodanej należy obj. zakresem pojęcia należności celnych przywozowych w rozumieniu art. 4 pkt 10 rozporządzenia 2913/92?
5) W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie czwarte, czy obowiązek zapłaty podatku od wartości dodanej, który należy uiścić podobnie jak celne należności z tytułu przywozu towarów, ciąży na głównym zobowiązanym czy też na końcowym odbiorcy towarów? Czy istnieją okoliczności, w których możliwy byłby podział tego obowiązku?
______
(1) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego wspólnotowy kodeks celny (Dz.U. L 253, s.1).
(2) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające wspólnotowy kodeks celny (Dz.U. L 253, s. 1).