Sprawa C-242/19: Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 11 czerwca 2020 r. - CHEP Equipment Pooling NV v. Agenţia Naţională de Administrare Fiscală - Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Bucureşti - Serviciul Soluţionare Contestaţii, Agenţia Naţională de Administrare Fiscală - Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Bucureşti - Administraţia Fiscală pentru Contribuabili Nerezidenţi.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.271.16

Akt nienormatywny

Wersja od: 17 sierpnia 2020 r.

Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 11 czerwca 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunalul Bucureşti - Rumunia) - CHEP Equipment Pooling NV / Agenţia Naţională de Administrare Fiscală - Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Bucureşti - Serviciul Soluţionare Contestaţii, Agenţia Naţională de Administrare Fiscală - Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Bucureşti - Administraţia Fiscală pentru Contribuabili Nerezidenţi

(Sprawa C-242/19) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Podatek od wartości dodanej (VAT) - Dyrektywa 2006/112/WE - Artykuł 17 ust. 2 lit. g) - Przemieszczenie mienia ruchomego w ramach Unii Europejskiej w celu świadczenia usług - Artykuły 170 i 171 - Prawo do zwrotu VAT podatnikom niemającym siedziby w państwie członkowskim zwrotu - Dyrektywa 2008/9/WE - Pojęcie "podatnika niemającego siedziby w państwie członkowskim zwrotu" - Podatnik niezidentyfikowany do celów VAT w państwie członkowskim zwrotu]

(2020/C 271/22)

Język postępowania: rumuński

(Dz.U.UE C z dnia 17 sierpnia 2020 r.)

Sąd odsyłający

Tribunalul Bucureşti

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: CHEP Equipment Pooling NV

Strona przeciwna: Agenţia Naţională de Administrare Fiscală - Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Bucureşti - Serviciul Soluţionare Contestaţii, Agenţia Naţională de Administrare Fiscală - Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Bucureşti - Administraţia Fiscală pentru Contribuabili Nerezidenţi

Sentencja

1) Artykuł 17 ust. 2 lit. g) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą Rady 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r., należy interpretować w ten sposób, że przemieszczenie przez podatnika towarów pochodzących z jednego państwa członkowskiego do państwa członkowskiego zwrotu do celów świadczenia przez tego podatnika usług wynajmu tych towarów w tym ostatnim państwie członkowskim nie powinno być uważane za dostawę wewnątrzwspólnotową, jeżeli wykorzystanie tych towarów do celów takiego świadczenia ma charakter czasowy i zostały one wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego, w którym podatnik ten ma siedzibę.

2) Przepisy dyrektywy Rady 2008/9/WE z dnia 12 lutego 2008 r. określającej szczegółowe zasady zwrotu podatku od wartości dodanej, przewidzianego w dyrektywie 2006/112/WE podatnikom niemającym siedziby w państwie członkowskim zwrotu, lecz mającym siedzibę w innym państwie członkowskim należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one temu, aby państwo członkowskie odmówiło prawa do zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikowi mającemu siedzibę na terytorium innego państwa członkowskiego z tego tylko powodu, że podatnik ten jest lub powinien był zostać zidentyfikowany do celów podatku od wartości dodanej w państwie członkowskim zwrotu.

¹ Dz.U. C 206 z 17.6.2019.