Sprawa C-241/22: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden (Niderlandy) w dniu 6 kwietnia 2022 r. - postępowanie karne przeciwko DX
Dz.U.UE.C.2022.276.3
Akt nienormatywnyWniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden (Niderlandy) w dniu 6 kwietnia 2022 r. - postępowanie karne przeciwko DX
(Sprawa C-241/22)
(2022/C 276/04)
(Dz.U.UE C z dnia 18 lipca 2022 r.)
Sąd odsyłający
Hoge Raad der Nederlanden
Strony w postępowaniu głównym
DX
Pytania prejudycjalne
1) Czy środki ustawodawcze dotyczące udzielania organom publicznym dostępu do danych o ruchu i danych dotyczących lokalizacji (z uwzględnieniem danych umożliwiających identyfikację) w związku z zapobieganiem, dochodzeniem, wykrywaniem i karaniem przestępstw kryminalnych mieszczą się w zakresie zastosowania dyrektywy 2002/58/WE 1 , w sytuacji, gdy chodzi o udzielenie dostępu do danych, które nie są przechowywane na podstawie środków ustawodawczych w rozumieniu art. 15 ust. 1 dyrektywy 2002/58/WE, lecz które są przechowywane przez dostawcę na innej podstawie?
2) a. Czy pojęcia [...] "poważnych przestępstw" i "poważnej przestępczości" użyte w wyrokach przywołanych w pkt 5.7 i 5.8 postanowienia odsyłającego 2 stanowią autonomiczne pojęcia prawa Unii, czy też nadanie znaczenia tym pojęciom należy również do właściwych instytucji państw członkowskich?
b. Jeżeli są to autonomiczne pojęcia prawa Unii, to w jaki sposób należy ustalać, czy mamy do czynienia z "poważnym przestępstwem" lub "poważną przestępczością"?
3) Czy udzielenie organom publicznym dostępu do danych o ruchu i danych dotyczących lokalizacji (innych niż dane umożliwiające jedynie identyfikację) w związku z zapobieganiem, dochodzeniem, wykrywaniem i karaniem przestępstw kryminalnych może nastąpić na podstawie dyrektywy 2002/58/WE, jeżeli nie chodzi o poważne przestępstwa lub poważną przestępczość, a mianowicie, jeżeli w danym konkretnym przypadku udzielenie dostępu do tych danych - jak można przypuszczać - będzie wiązało się jedynie z pomniejszym naruszeniem w szczególności prawa do ochrony życia prywatnego użytkownika w rozumieniu art. 2 ust. b) dyrektywy 2002/58/WE?