Sprawa C-238/19: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Hannover (Niemcy) w dniu 20 marca 2019 r. - EZ/Bundesrepublik Deutschland.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.206.25/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 17 czerwca 2019 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Hannover (Niemcy) w dniu 20 marca 2019 r. - EZ/Bundesrepublik Deutschland

(Sprawa C-238/19)

Język postępowania: niemiecki

(2019/C 206/30)

(Dz.U.UE C z dnia 17 czerwca 2019 r.)

Sąd odsyłający

Verwaltungsgericht Hannover

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: EZ

Strona pozwana: Bundesrepublik Deutschland

Pytania prejudycjalne

1) Czy art. 9 ust. 2 lit. e) dyrektywy 2011/95/UE ¹  należy interpretować w ten sposób, że "odmowa odbycia służby wojskowej podczas konfliktu" nie musi być przez zainteresowanego dokonana w ramach sformalizowanego postępowania w przedmiocie odmowy, jeżeli prawo kraju pochodzenia nie przewiduje prawa do odmowy odbycia służby wojskowej?

2) W razie odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze: czy art. 9 ust. 2 lit. e) dyrektywy 2011/95 poprzez uznanie prawa do "odmowy odbycia służby wojskowej podczas konfliktu" chroni również osoby, które nie stawiają się do dyspozycji administracji wojskowej kraju pochodzenia po upływie okresu odroczenia i które uchylają się od przymusowej rekrutacji, uciekając z kraju?

3) W razie odpowiedzi twierdzącej na pytanie drugie: czy art. 9 ust. 2 lit. e) dyrektywy 2011/95 należy interpretować w ten sposób, że odbycie służby wojskowej przez poborowego, który nie wie, do jakich operacji wojskowych zostanie skierowany w przyszłości, bezpośrednio lub pośrednio "pociągałoby za sobą dokonywanie przestępstw lub czynów stanowiących podstawę wykluczenia określonych w art. 12 ust. 2" już z tego powodu, że siły zbrojne jego kraju pochodzenia wielokrotnie i systematycznie popełniają takie przestępstwa lub czyny, wykorzystując do tego poborowych?

4) Czy art. 9 ust. 3 dyrektywy 2011/95 należy interpretować w ten sposób, że także w przypadku aktów prześladowania określonych w art. 9 ust. 2 lit. e) dyrektywy 2011/95 zgodnie z art. 2 lit. d) dyrektywy 2011/95 musi istnieć związek między powodami określonymi w art. 10 dyrektywy 2011/95 a aktami zaklasyfikowanymi jako prześladowanie w art. 9 ust. 1 i 2 dyrektywy 2011/95 lub brakiem ochrony przed takimi aktami?

5) W razie odpowiedzi twierdzącej na pytanie czwarte: czy związek między prześladowaniem poprzez ściganie na drodze karnej lub wymierzenie kary za odmowę odbycia służby wojskowej a powodem prześladowania istnieje w rozumieniu art. 9 ust. 3 w związku z art. 2 lit. d) dyrektywy 2011/95 już wtedy, gdy z odmową wiąże się ściganie na drodze karnej lub wymierzenie kary?

¹ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony (Dz.U. 2011, L 337, s. 9).