Sprawa C-237/15 PPU: Minister for Justice and Equality v. Francis Lanigan (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.302.12/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 14 września 2015 r.

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 16 lipca 2015 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court of Ireland -Irlandia) - Minister for Justice and Equality/ Francis Lanigan

(Sprawa C-237/15 PPU) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Pilny tryb prejudycjalny - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuł 6 - Prawo do wolności i bezpieczeństwa osobistego - Współpraca policyjna i sądowa w sprawach karnych - Decyzja ramowa 2002/584/WSiSW - Europejski nakaz aresztowania - Obowiązek wykonania europejskiego nakazu aresztowania - Artykuł 12 - Pozostawanie w areszcie osoby, której dotyczy wniosek - Artykuł 15 - Decyzja w sprawie przekazania - Artykuł 17 - Terminy i procedury podejmowania decyzji w sprawie wykonania - Konsekwencje przekroczenia terminów)

Język postępowania: angielski

(2015/C 302/15)

(Dz.U.UE C z dnia 14 września 2015 r.)

Sąd odsyłający

High Court of Ireland

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Minister for Justice and Equality

Strona pozwana: Francis Lanigan

Sentencja

Artykuły 15 ust. 1 i art. 17 decyzji ramowej Rady 2002/584/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi, zmienionej decyzją ramową Rady 2009/299/WSiSW z dnia 26 lutego 2009 r., należy interpretować w ten sposób, że wykonujący nakaz organ sądowy pozostaje zobowiązany do wydania decyzji w sprawie wykonania europejskiego nakazu aresztowania po upływie terminów określonych w tymże art. 17.

Artykuł 12 rzeczonej decyzji ramowej w związku z jej art. 17 i w świetle art. 6 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on w takiej sytuacji na przeszkodzie pozostawieniu w areszcie osoby, której dotyczy wniosek, zgodnie z prawem wykonującego nakaz państwa członkowskiego, nawet jeśli całkowity okres pozbawienia wolności tej osoby przekracza te terminy, o ile długość tego okresu nie jest nadmierna w odniesieniu do cech postępowania prowadzonego w sprawie w postępowaniu głównym, czego zbadanie należy do sądu odsyłającego. Jeśli wykonujący nakaz organ sądowy postanowi zakończyć pobyt w areszcie tej osoby, organ ten jest wówczas zobowiązany do uzupełnienia jej tymczasowego zwolnienia wszelkimi środkami, jakie uzna za niezbędne do uniknięcia jej ucieczki i zapewnienia, że warunki materialne niezbędne do jej skutecznego przekazania pozostają spełnione do momentu wydania ostatecznej decyzji w sprawie wykonania europejskiego nakazu aresztowania.

¹ Dz.U. C 236 z 20.7.2015.