Sprawa C-237/11: Skarga wniesiona w dniu 19 maja 2011 r. - Republika Francuska przeciwko Parlamentowi Europejskiemu.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2011.226.12/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 30 lipca 2011 r.

Skarga wniesiona w dniu 19 maja 2011 r. - Republika Francuska przeciwko Parlamentowi Europejskiemu

(Sprawa C-237/11)

(2011/C 226/24)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 30 lipca 2011 r.)

Strony

Strona skarżąca: Republika Francuska (przedstawiciele: E. Belliard, G. de Bergues i A. Adam, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Parlament Europejski

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie nieważności uchwały Parlamentu Europejskiego z dnia 9 marca 2011 r. w sprawie terminów posiedzeń Parlamentu na rok 2012;

– obciążenie Parlamentu Europejskiego kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Strona skarżąca podnosi na poparcie skargi jeden zarzut, oparty po pierwsze na naruszeniu protokołu nr 6 w sprawie ustalenia siedzib instytucji i niektórych organów, jednostek organizacyjnych i służb Unii Europejskiej, załączonego do TUE i TFUE, oraz protokołu nr 3 w sprawie ustalenia siedzib instytucji i niektórych organów, jednostek organizacyjnych i służb Unii Europejskiej, załączonego do TEWEA, a po drugie na niezgodności z wyrokiem Trybunału z dnia 1 października 1997 r. w sprawie C-345/95 Francja przeciwko Parlamentowi, Rec. s. I-5235.

Zdaniem rządu francuskiego Parlament Europejski, przewidując ograniczenie dwóch z dwunastu posiedzeń plenarnych, które mają odbywać się corocznie w Strasburgu, z 4 do 2 dni i przeprowadzenie ich w 2012 r. w tym samym tygodniu w październiku, usiłuje obejść zasadę, zgodnie z którą dwanaście posiedzeń plenarnych, w tym, posiedzenie budżetowe, ma miejsce w Strasburgu. Zaskarżona uchwała prowadzi w rzeczywistości do zniesienia jednego z dwunastu posiedzeń plenarnych, jakie winny mieć co roku miejsce w Strasburgu. Jej jedynym celem jest więc ograniczenie czasu przebywania posłów do Parlamentu Europejskiego w miejscu jego siedziby, bez uzasadnienia wynikającego z wewnętrznej organizacji pracy tej instytucji.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.