Sprawa C-234/04: Wniosek o wydanie orzeczenia prejudycjalnego złożony na podstawie postanowienia Landesgericht Innsbruck wydanego dnia 26 maja 2004 r. w sprawie Rosmarie Kapferer przeciwko Schlank & Schick Sp. z o.o.
Dz.U.UE.C.2004.251.1
Akt nienormatywny(Sprawa C-234/04)
(2004/C 251/01)
(Dz.U.UE C z dnia 9 października 2004 r.)
Dnia 3 czerwca 2004 r. do Sekretariatu Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony na podstawie postanowienia Landesgericht Innsbruck wydanego dnia 26 maja 2004 r. w sprawie Rosmarie Kapferer przeciwko Schlank & Schick Sp. z o.o. Landesgericht Innsbruck zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:
A) Co do decyzji sądu pierwszej instancji w sprawie właściwości:
1) Czy wykładnia zasady współpracy zawarta w art. 10 WE powinna być dokonana w ten sposób, że zgodnie z wymogami określonymi w wyroku Trybunału w sprawie Kühne & Heitz, sąd krajowy jest zobowiązany do zbadania i uchylenia prawomocnego orzeczenia sądowego, z którego wynikać może naruszenie prawa wspólnotowego? Czy w porównaniu do decyzji administracyjnych, istnieją dalsze wymogi dla zbadania i uchylenia orzeczeń sądowych?
2) W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze:
Czy termin przewidziany w art. 534 Zivilprozeßordnung (austriacki kodeks postępowania cywilnego) na uchylenie naruszającego przepisy wspólnotowe orzeczenia sądowego jest zgodny z zasadą pełnej efektywności prawa wspólnotowego?
3) Dodatkowo w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze:
Czy brak krajowej (względnie miejscowej) jurysdykcji niekonwalidowany zgodnie z art. 24(1) rozporządzenia Rady w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych stanowi naruszenie prawa wspólnotowego, które - przy uwzględnieniu wymienionych zasad - może podważyć moc prawną orzeczenia sądowego?
W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie trzecie:
4) Czy sąd odwoławczy zobowiązany jest do zbadania kwestii krajowej (względnie miejscowej) jurysdykcji sądu zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 44/2001 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych, jeśli orzeczenie co do właściwości wydane przez sąd pierwszej instancji jest już prawomocne, ale nie jest takim jeszcze orzeczenie co do istoty sporu? A jeśli tak, to czy to badanie powinno mieć miejsce z urzędu, czy też tylko na wniosek strony?
B) Co do właściwości sądu konsumenckiego w znaczeniu art. 15, ust. 1, lit c) rozporządzenia nr 44/2001:
1) Czy wprowadzające w błąd przyrzeczenie wygranej, stanowiące powód i zachętę do zawarcia umowy, pozostaje w wystarczająco bliskim związku z zamierzonym zawarciem umowy konsumenckiej, aby sąd konsumencki wskazany w art. 15, ust. 1, lit. c) rozporządzenia nr 44/2001 był właściwy dla dochodzenia wynikających z tego tytułu roszczeń?
W przypadku odpowiedzi przeczącej na pytanie pierwsze:
2) Czy sąd konsumencki jest właściwy dla dochodzenia roszczeń wynikającego ze przedumownego stosunku zobowiązaniowego i czy wprowadzające w błąd przyrzeczenie wygranej, stanowiące zachętę do zawarcia umowy, pozostaje w wystarczająco bliskim związku z powstałym w jej rezultacie przedumownym stosunkiem zobowiązaniowym, aby także w tym przypadku właściwy był sąd konsumencki?
3) Czy sąd konsumencki właściwy jest tylko wtedy gdy, jeśli spełnione są warunki ustalone przez przedsiębiorcę dla uczestnictwa w loterii promocyjnej, także w przypadku, gdy warunki te nie wyczerpują przesłanek dla dochodzenia roszczenia materialnego zgodnie z art 5j Konsumentenschutzgesetz (austriacka ustawa w sprawie ochrony konsumentów)? W przypadku odpowiedzi przeczącej na pytanie pierwsze i drugie:
4) Czy sąd konsumencki jest właściwy dla specjalnie uregulowanego ustawowo umownego roszczenia o spełnienie świadczenia sui generis, względnie dla fikcyjnego i wynikającego ze stosunku podobnego umowie roszczenia o spełnienie świadczenia sui generis, które powstaje wskutek przyrzeczenia wygranej przez przedsiębiorcę i żądania tejże przez konsumenta?
______
(1) Dz.U. L 46 z 2001, str. 1.