Sprawa C-231/23, Eurobank Bulgaria: Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 18 grudnia 2023 r. - "Eurobank Bulgaria" AD

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2024.1233

Akt nienormatywny

Wersja od: 12 lutego 2024 r.

Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 18 grudnia 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sofiyski rayonen sad - Bułgaria) - "Eurobank Bułgaria" AD

(Sprawa C-231/23 ¹ , Eurobank Bulgaria)

[Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Odpowiedź, która może zostać w sposób jednoznaczny wyprowadzona z orzecznictwa - Ochrona konsumentów - Nieuczciwe warunki umowne - Dyrektywa 93/13/EWG - Wniosek przedsiębiorcy dotyczący części wierzytelności opartej na umowie zawartej z konsumentem - Wyrok uwzględniający ten wniosek i potwierdzający ważność tej umowy w całości - Późniejsze postępowanie dotyczące innej części tej wierzytelności - Powaga rzeczy osądzonej]

(C/2024/1233)

Język postępowania: bułgarski

(Dz.U.UE C z dnia 12 lutego 2024 r.)

Sąd odsyłający

Sofiyski rayonen sad

Strony w postępowaniu głównym

Wnioskodawca: "Eurobank Bulgaria" AD

Sentencja

1) Artykuł 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich

należy interpretować w ten sposób, że

nie stoją na przeszkodzie orzecznictwu krajowemu, zabraniającemu sądowi rozpatrującemu wniesiony przez przedsiębiorcę wniosek o zasądzenie od konsumenta zapłaty pozostałej części wierzytelności wynikającej z umowy zawartej z tym konsumentem badania z urzędu nieuczciwego charakteru warunków tej umowy, jeżeli we wcześniejszym prawomocnym orzeczeniu dotyczącym innej części tej samej wierzytelności sąd ten orzekł już o ważności tych warunków w świetle tej dyrektywy. Przepisy te stoją natomiast na przeszkodzie brakowi możliwości zbadania z urzędu przez ten sąd ewentualnego nieuczciwego charakteru warunków lub części warunków umowy, które nie zostały zbadane w kontekście tego wcześniejszego orzeczenia.

2) Artykuł 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy 93/13

należy interpretować w ten sposób, że

nie stoją na przeszkodzie orzecznictwu krajowemu, zabraniającemu sądowi rozpatrującemu wniesiony przez przedsiębiorcę wniosek o zasądzenie od konsumenta zapłaty pozostałej części wierzytelności wynikającej z umowy zawartej z tym konsumentem badania z urzędu nieuczciwego charakteru warunków tej umowy, jeżeli we wcześniejszym prawomocnym orzeczeniu dotyczącym innej części tej samej wierzytelności sąd ten orzekł już o ważności tych warunków w świetle tej dyrektywy, jeżeli to wcześniejsze orzeczenie zawiera uzasadnienie, które pozwala sądowi zidentyfikować warunki lub części warunków, które były przedmiotem kontroli w pierwszym postępowaniu, a także, nawet jeśli tylko w skrócie, powody, dla których sąd rozpoznający tę sprawę uznał, że te warunki lub części warunków nie były nieuczciwe.

¹ Data złożenia: 12.4.2023.