Sprawa C-230/17: Erdem Deha Altiner, Isabel Hanna Ravn v. Udlandingestyrelsen (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.294.9/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 20 sierpnia 2018 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 27 czerwca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Østre Landsret - Dania) - Erdem Deha Altiner, Isabel Hanna Ravn / Udlændingestyrelsen

(Sprawa C-230/17) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Obywatelstwo Unii - Artykuł 21 ust. 1 TFUE - Dyrektywa 2004/38/WE - Prawo do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich - Prawo pobytu obywatela państwa trzeciego, członka rodziny obywatela Unii, w państwie członkowskim, którego przynależność państwową posiada obywatel Unii - Wjazd tego członka rodziny na terytorium danego państwa członkowskiego po powrocie do tego państwa członkowskiego obywatela Unii)

Język postępowania: duński

(2018/C 294/12)

(Dz.U.UE C z dnia 20 sierpnia 2018 r.)

Sąd odsyłający

Østre Landsre

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Erdem Deha Altiner, Isabel Hanna Ravn

Strona pozwana: Udlændingestyrelsen

Sentencja

Artykuł 21 ust. 1 TFUE należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego, które nie przewiduje przyznania na podstawie prawa Unii pochodnego prawa pobytu obywatelowi państwa trzeciego, który jest członkiem rodziny obywatela Unii posiadającego przynależność państwową tego państwa członkowskiego i który powraca do niego po pobycie - na podstawie prawa Unii i zgodnie z tym prawem - w innym państwie członkowskim, w sytuacji gdy wspomniany członek rodziny danego obywatela Unii nie wjechał na terytorium państwa członkowskiego pochodzenia tego obywatela Unii lub nie złożył w tym państwie wniosku o wydanie dokumentu pobytowego "w naturalnej konsekwencji" powrotu danego obywatela Unii do tego państwa członkowskiego, pod warunkiem że uregulowanie to wymaga, w ramach całościowej oceny, uwzględnienia również innych istotnych elementów, w szczególności tych, które mogą wykazać, że mimo odstępu czasowego między powrotem do rzeczonego państwa obywatela Unii a wjazdem do tego samego państwa członkowskiego członka jego rodziny życie rodzinne zbudowane i umocnione w przyjmującym państwie członkowskim nie ustało, a zatem może uzasadniać przyznanie zainteresowanemu członkowi rodziny pochodnego prawa pobytu. Dokonanie stosownych ustaleń należy do sądu odsyłającego.

¹ Dz.U. C 213 z 3.7.2017.