Sprawa C-228/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Kúria (Węgry) w dniu 3 kwietnia 2018 r. - Gazdasági Versenyhivatal/Budapest Bank i in.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.231.13

Akt nienormatywny

Wersja od: 2 lipca 2018 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Kúria (Węgry) w dniu 3 kwietnia 2018 r. - Gazdasági Versenyhivatal/Budapest Bank i in.

(Sprawa C-228/18)

Język postępowania: węgierski

(2018/C 231/16)

(Dz.U.UE C z dnia 2 lipca 2018 r.)

Sąd odsyłający

Kúria

Strony w postępowaniu głównym

Strona pozwana i strona wnosząca skargę kasacyjną: Gazdasági Versenyhivatal

Strony skarżące i drugie strony postępowania kasacyjnego: Budapest Bank Nyrt., ING Bank NV, succursale hongroise, OTP Bank Nyrt., Kereskedelmi és Hitelbank Zrt., Magyar Külkereskedelmi Bank Zrt., ERSTE Bank Hungary Nyrt., Visa Europe Ltd., MasterCard Europe SA

Pytania prejudycjalne

1. Czy art. 81 ust. 1 WE [obecnie art. 101 ust. 1 TFUE] można interpretować w ten sposób, że jedno i to samo zachowanie może stanowić jego naruszenie zarówno ze względu na to, że zarówno jego cel, jak i skutek są sprzeczne z zasadami konkurencji, przy czym obie te okoliczności są traktowane jako niezależne podstawy prawne?

2. Czy art. 81 ust. 1 WE [obecnie art. 101 ust. 1 TFUE] można interpretować w ten sposób, że ograniczenie konkurencji ze względu na cel stanowi będące przedmiotem sporu porozumienie zawarte pomiędzy węgierskimi bankami i ustanawiające w odniesieniu do dwóch organizacji płatniczych, MasterCard i Visa, jednolitą stawkę opłaty interchange, którą należy uiszczać za korzystanie z kart tych organizacji bankom je wydającym?

3. Czy art. 81 ust. 1 WE [obecnie art. 101 ust. 1 TFUE] można interpretować w ten sposób, że za strony umowy międzybankowej uznaje się również organizacje płatnicze, które nie brały bezpośrednio udziału w formułowaniu treści porozumienia, ale umożliwiły jego przyjęcie, zaakceptowały je i stosowały lub też dostosowały swoje zachowanie do zachowania banków, które zawarły porozumienie?

4. Czy art. 81 ust. 1 WE [obecnie art. 101 ust. 1 TFUE] można interpretować w ten sposób, że, biorąc pod uwagę przedmiot sporu, do tego, aby stwierdzić, iż doszło do naruszenia prawa konkurencji, nie jest konieczne wprowadzenie rozróżnienia co do tego, czy chodzi o uczestnictwo w porozumieniu, czy też o dostosowanie do zachowania banków biorących udział w porozumieniu?