Sprawa C-227/09: Antonio Accardo i inni v. Comune di Torino (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.346.15/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 18 grudnia 2010 r.

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 21 października 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale ordinario di Torino - Włochy) - Antonio Accardo i in. przeciwko Comune di Torino

(Sprawa C-227/09)⁽¹⁾

(Polityka społeczna - Ochrona bezpieczeństwa i zdrowia pracowników - Organizacja czasu pracy - Funkcjonariusze policji miejskiej - Dyrektywa 93/104/WE - Dyrektywa 93/104/WE, zmieniona dyrektywą 2000/34/WE - Dyrektywa 2003/88/WE - Artykuły 5, 17 i 18 - Maksymalny tygodniowy czas pracy - Układy zbiorowe lub porozumienia zawarte przez partnerów społecznych na szczeblu krajowym lub regionalnym - Odstępstwa dotyczące odroczonego tygodniowego odpoczynku i odpoczynku wyrównawczego - Bezpośrednia skuteczność - Zgodna wykładnia)

(2010/C 346/24)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 18 grudnia 2010 r.)

Sąd krajowy

Tribunale ordinario di Torino - Włochy

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Antonio Accardo, Viola Acella, Antonio Acuto, Domenico Ambrisi, Paolo Battaglino, Riccardo Bevilacqua, Fabrizio Bolla, Daniela Bottazzi, Roberto Brossa, Luigi Calabro', Roberto Cammardella, Michelangelo Capaldi, Giorgio Castellaro, Davide Cauda, Tatiana Chiampo, Alessia Ciaravino, Alessandro Cicero, Paolo Curtabbi, Paolo Dabbene, Mauro D'Angelo, Giancarlo Destefanis, Mario Di Brita, Bianca Di Capua, Michele Di Chio, Marina Ferrero, Gino Forlani, Giovanni Galvagno, Sonia Genisio, Laura Dora Genovese, Sonia Gili, Maria Gualtieri, Gaetano La Spina, Maurizio Loggia, Giovanni Lucchetta, Sandra Magoga, Manuela Manfredi, Fabrizio Maschio, Sonia Mignone, Daniela Minissale, Domenico Mondello, Veronnica Mossa, Plinio Paduano, Barbaro Pallavidino, Monica Palumbo, Michele Paschetto, Frederica, Peinetti, Nadia Pizzimenti, Gianluca Ponzo, Enrico Pozzato, Gaetano Puccio, Danilo Ranzani, Pergianni Risso, Luisa Rossi, Paola Sabia, Renzo Sangiano, Davide Scagno, Paola Settia, Raffaella Sottoriva, Rossana Trancuccio, Fulvia Varotto, Giampiero Zucca, Fabrizio Lacognata, Guido Mandia, Luigi Rigon, Daniele Sgavetti

Strona pozwana: Comune di Torino

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Trybunale ordinario di Torino - Interpretacja art. 5, 17 i 18 dyrektywy Rady 93/104/WE z dnia 23 listopada 1993 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy (Dz.U. L 307, s. 18) - Odstępstwa dotyczące odroczonego tygodniowego odpoczynku i odpoczynku wyrównawczego - Możliwość zastosowania do funkcjonariuszy policji miejskiej

Sentencja

1) Artykuł 17 ust. 3 dyrektywy Rady 93/104/WE z dnia 23 listopada 1993 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu

pracy, zarówno w wersji pierwotnej, jak i zmienionej dyrektywą 2000/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 2000 r., ma samodzielny zakres w stosunku do art. 17 ust. 2, co oznacza, iż niewymienienie jakiegoś zawodu w powyższym ust. 2 nie stoi na przeszkodzie temu, by zawód ten mógł być objęty zakresem odstępstwa przewidzianego w art. 17 ust. 3 dyrektywy 93/104 w obu wskazanych wersjach.

2) W okolicznościach takich jak w sprawie przed sądem krajowym nie można bezpośrednio powoływać się przeciwko jednostkom, takim jak skarżący w powyższej sprawie, na fakultatywne odstępstwa przewidziane w art. 17 dyrektyw 93/104 i 93/104 zmienionej dyrektywą 2000/34, jak również ewentualnie w art. 17 lub/i 18 dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy. Przepisy te nie mogą być ponadto interpretowane jako dające możliwość lub zabraniające stosowania układów zbiorowych takich jak w sprawie przed sądem krajowym, ponieważ stosowanie tego rodzaju układów jest kwestią prawa wewnętrznego.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 205 z 29.8.2009.