Sprawa C-223/12 P: Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 28 lutego 2012 r. w sprawach połączonych T-268/08 i T-281/08 Land Burgenland i Republika Austrii przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 14 maja 2012 r. przez Republikę Austrii.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.194.17

Akt nienormatywny

Wersja od: 30 czerwca 2012 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 28 lutego 2012 r. w sprawach połączonych T-268/08 i T-281/08 Land Burgenland i Republika Austrii przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 14 maja 2012 r. przez Republikę Austrii

(Sprawa C-223/12 P)

(2012/C 194/26)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 30 czerwca 2012 r.)

Strony

Wnosząca odwołanie: Republika Austrii (przedstawiciel: C. Pesendorfer, pełnomocnik)

Pozostali uczestnicy postępowania: Komisja Europejska i Land Burgenland

Żądania wnoszącej odwołanie

– uchylenie wyroku Sądu z dnia 28 lutego 2012 r. w sprawach połączonych T-268/08 i T-281/08;

– definitywne rozstrzygnięcie sporu i stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej 2008/719/WE z dnia 30 kwietnia 2008 r. w sprawie pomocy państwa C 56/06 (ex NN 77/06) udzielonej przez Austrię na prywatyzację Bank Burgenland (Dz.U. L 239, s. 32) oraz obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania przed Sądem i Trybunałem;

– posiłkowo względem żądania drugiego, przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania przy uwzględnieniu oceny prawnej zawartej w wyroku Trybunału i pozostawienie kwestii kosztów do rozstrzygnięcia w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

Zarzuty i główne argumenty

Wnosząca odwołanie wnosi o uchylenie wyroku Sądu (szósta izba) z dnia 28 lutego 2012 r. w sprawach połączonych T-268/08 i T-281/08, którym Sąd oddalił wniesioną przez nią skargę na decyzję Komisji Europejskiej 2008/719/WE z dnia 30 kwietnia 2008 r. w sprawie pomocy państwa C 56/06 (ex NN 77/06) udzielonej przez Austrię na prywatyzację Bank Burgenland.

Wnosząca odwołanie podnosi dwa zarzuty:

1) Naruszenie art. 107 ust. 1 TFUE poprzez uznanie, że brak uwzględnienia przez Komisję zagrożeń dla Land Burgenland związanych z "Ausfallhaftung" przy ocenie ofert nie stanowiło naruszenia prawa

Sąd błędnie oparł się w tym względzie na orzecznictwie, które nie znajduje zastosowania w rozpatrywanej sytuacji, a nawet jeśli znajduje taki zastosowanie, przynajmniej co do zasady, jest ono sprzeczne z rozważaniami przedstawionymi przez Sąd.

Ponadto Sąd nie wziął pod uwagę innych orzeczeń, które stoją w sprzeczności z jego rozważaniami.

Sąd błędnie uznał wreszcie, że zagrożeń związanych z "Ausfallhaftung" nie należało brać pod uwagę, podczas gdy "Ausfallhaftung" stanowi pomoc istniejącą, a więc zgodną z prawem.

2) Naruszenie art. 107 ust. 1 TFUE poprzez ustalenie, że Komisja nie naruszyła prawa, uznając, że ani wynik, ani długość postępowania przed Finanzmarktaufsichtsbehörde (urzędem ds. nadzoru rynku finansowego, zwanym dalej "FMA") nie uzasadniały sprzedaży Bank Burgenland na rzecz Grazer Wechselseitige Versicherung

Sąd uznał, iż stwierdzenie przez Komisję, że nic nie wskazywało na to, że FMA zamierza zakazać sprzedaży na rzecz konsorcjum nie było błędne, lecz dochodząc do tego wniosku Sąd wyszedł z błędnego założenia, że dowód przedstawiony przez wnoszącą odwołanie nie miał znaczenia dla postępowania w sprawie wydania zezwolenia toczącego się przed FMA i nie został wzięty pod uwagę przez FMA.

Ponadto, uznając, że nic nie wskazywało na to, że długość postępowania przed FMA poważnie zmniejszyłaby szanse prywatyzacji Bank Burgenland, Sąd zignorował mocny dowód przedstawiony przez wnoszącą odwołanie.

Sąd nie zastosował wreszcie właściwych standardów dowodowych ani standardów kontroli.