Sprawa C-222/13: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Teleklagenavnet (Dania) w dniu 25 kwietnia...

1)

Czy dyrektywa 2002/22/WE z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usłu-gami łączności elektronicznej praw użytkowników (zwana dalej "dyrektywą o usłudze powszechnej" ( 1 ), a w szczegól-ności jej art. 32, stoi na przeszkodzie ustanowieniu przez państwa członkowskie przepisów zgodnie z którymi przed-siębiorstwo nie jest uprawnione do żądania odrębnego pokrycia przez państwo członkowskie kosztów netto świad-czenia dodatkowych usług obowiązkowych, które nie są objęte rozdziałem II tej dyrektywy, jeśli przedsiębiorstwo to, świadcząc inne usługi objęte przewidzianym w rozdziale II tej dyrektywy obowiązkiem świadczenia usługi powszech-nej, osiąga zysk przekraczający straty związane ze świadcze-niem tych dodatkowych usług obowiązkowych?

2)

Czy dyrektywa o usłudze powszechnej stoi na przeszkodzie ustanowieniu przez państwa członkowskie przepisów zgodnie z którymi przedsiębiorstwo jest uprawnione do żądania pokrycia przez państwo członkowskie kosztów netto świadczenia dodatkowych usług obowiązkowych, które nie są objęte rozdziałem II tej dyrektywy, tylko wtedy gdy te koszty netto skutkują niesprawiedliwym obcią-żeniem przedsiębiorstwa?

3)

W przypadku udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie 2, czy państwo członkowskie może uznać, że świadczenie dodatkowych usług obowiązkowych, które nie są objęte rozdziałem II tej dyrektywy, nie skutkuje niesprawiedliwym obciążeniem przedsiębiorstwa, jeśli przedsiębiorstwo to jako całość osiągnęło zysk ze świadczenia wszystkich usług, w odniesieniu do których zostało ono zobowiązane do świad-czenia usługi powszechnej, wliczając w to również te usługi, które przedsiębiorstwo to świadczyłoby nie będąc to tego zobowiązane na mocy obowiązku świadczenia usługi powszechnej?

4)

Czy dyrektywa o usłudze powszechnej stoi na przeszkodzie ustanowieniu przez państwo członkowskie przepisów, zgodnie z którymi podstawę obliczania kosztów netto ponoszonych przez wyznaczone przedsiębiorstwo przy świadczeniu usługi powszechnej zgodnie z rozdziałem II tej dyrektywy stanowi całość przychodów i kosztów zwią-zanych ze świadczeniem tej usługi, wliczając w to również te przychody i koszty, które przedsiębiorstwo to odpo-wiednio osiągałoby i ponosiło nie mając obowiązku świad-czenia usługi powszechnej?

5)

Czy na odpowiedź na pytania 1-4 ma wpływ to, że zobo-wiązanie do świadczenia dodatkowych usług obowiązko-wych dotyczy Grenlandii, która zgodnie z załącznikiem II do TFUE stanowi kraj lub terytorium zamorskie, jeśli władze duńskie nakładają to zobowiązanie na przedsiębiorstwo, które ma siedzibę w Danii i nie prowadzi poza tym na Grenlandii żadnej innej działalności?

6)

Jakie znaczenie dla odpowiedzi na pytania 1-5 mają art. 107 ust 1 oraz art. 108 ust. 3 TFUE oraz decyzja Komisji z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 TFUE do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przed-siębiorstwom zobowiązanym do zarządzania usługami świadczonymi w ogólnym interesie gospodarczym?

7)

Jakie znaczenie dla odpowiedzi na pytania 1-5 ma zasada jak najmniejszego zakłócania konkurencji na rynku, o której jest mowa m. in. w art. 1 ust. 2, art. 3 ust. 2 dyrektywy o usłudze powszechnej oraz w jej motywach 4, 18, 23 i 26 i załączniku IV część B do tej dyrektywy?

8)

Jeśli przepisy dyrektywy o usłudze powszechnej stoją na przeszkodzie przyjęciu uregulowań krajowych takich jak te, o których mowa w pytaniach 1, 2 i 4, czy te przepisy lub przeszkody mają bezpośredni skutek?

Sprawa C-222/13: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Teleklagenavnet (Dania) w dniu 25 kwietnia 2013 r. - TDC A/S przeciwko Erhvervsstyrelsen.

Dz.U.UE.C.2013.207.12