Sprawa C-222/02: Peter Paul, Cornelia Sonnen-Lütte, Christel Mörkens v. Republika Federalna Niemiec (orzeczenie wstępne).
Dz.U.UE.C.2004.300.7/3
Akt nienormatywnyWYROK TRYBUNAŁU
z dnia 12 października 2004 r.
w sprawie C-222/02: Peter Paul, Cornelia Sonnen-Lütte, Christel Mörkens przeciwko Republice Federalnej Niemiec (wniosek Bundesgerichtshof o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym)(1)
(Instytucje kredytowe - System gwarancji depozytów - Dyrektywa 94/19/WE - Dyrektywy 77/780/EWG, 89/299/EWG i 89/646 EWG - Środki nadzoru podejmowane przez właściwe organy w celu ochrony deponentów - Odpowiedzialność właściwych organów nadzoru bankowego za straty spowodowane zaniedbaniami w nadzorze)
(2004/C 300/14)
(Język postępowania: niemiecki)
(Dz.U.UE C z dnia 4 grudnia 2004 r.)
W sprawie C-222/02, mającej za przedmiot wniosek, który wpłynął do Trybunału dnia 17 czerwca 2002, o wydanie na podstawie art. 234 WE orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Bundesgerichtshof (Niemcy) postanowieniem z dnia 16 maja 2002 r., w postępowaniu: Peter Paul, Cornelia Sonnen-Lütte, Christel Mörkens przeciwko Republice Federalnej Niemiec, Trybunał (w pełnym składzie), w składzie: V. Skouris, przewodniczący, P. Jann, C. W. A. Timmermans, A. Rosas, przewodniczący izb, C. Gulmann (sędzia sprawozdawca), J.-P. Puissochet, R. Schintgen, F. Macken i N. Colneric, S. von Bahr i N. Cunha Rodrigues, sędziowie, rzecznik generalny: C. Stix-Hackl, sekretarz: M.-F. Contet, główny administrator, wydał w dniu 12 października 2004 r wyrok, zawierający następujące rozstrzygnięcie:
1) Skoro dyrektywa 94/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 1994 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów, przewiduje wypłatę odszkodowań deponentom, to wykładni art. 3 ust. 2 do 5 tej dyrektywy należy dokonywać w ten sposób, że przepis prawa krajowego zgodnie, z którym zadania krajowych organów nadzoru bankowego winny być wykonywane wyłącznie w interesie publicznym - co, zgodnie z prawem krajowym wyłącza możliwość ubiegania się przez osoby fizyczne o naprawienie szkody wynikłej z zaniedbania w nadzorze ze strony tych organów- nie jest sprzeczny z tymże artykułem dyrektywy.
2) Przepis prawa krajowego, zgodnie z którym zadania krajowych organów nadzoru bankowego winny być wykonywane wyłącznie w interesie publicznym - co zgodnie z prawem krajowym wyłącza możliwość ubiegania się przez osoby fizyczne o naprawienie szkody wynikłej z zaniedbania w nadzorze ze strony tych organów- nie jest sprzeczny z pierwszą dyrektywą Rady 77/780/EWG z dnia 12 grudnia 1977 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych dotyczącą podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe, dyrektywą Rady 89/299/EWG z dnia 17 kwietnia 1989 w sprawie funduszy własnych instytucji kredytowych, jak również drugą dyrektywą Rady 89/646/EWG z dnia 15 grudnia 1989 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych dotyczących podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe, oraz zmieniająca dyrektywę 77/780.
______
(1) Dz.U. C 202 z 24.8.2002.