Sprawa C-220/14 P: Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 27 lutego 2014 r. w sprawie T-256/11 Ahmed Abdelaziz Ezz, Abla Mohammed Fawzi Ali Ahmed, Khadiga Ahmed Ahmed Kamel Yassin, Shahinaz Abdel Azizabdel Wahab Al Naggar przeciwko Radzie Unii Europejskiej, wniesione w dniu 5 maja 2014 r. przez Ahmeda Abdelaziza Ezza, Ablę Mohammeda Fawziego Aliego Ahmeda, Khadigę Ahmeda Ahmeda Kamela Yassina, Shahinaza Abdela Azizabdela Wahaba Al Naggara.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.235.6/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 21 lipca 2014 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 27 lutego 2014 r. w sprawie T-256/11 Ahmed Abdelaziz Ezz, Abla Mohammed Fawzi Ali Ahmed, Khadiga Ahmed Ahmed Kamel Yassin, Shahinaz Abdel Azizabdel Wahab Al Naggar przeciwko Radzie Unii Europejskiej, wniesione w dniu 5 maja 2014 r. przez Ahmeda Abdelaziza Ezza, Ablę Mohammeda Fawziego Aliego Ahmeda, Khadigę Ahmeda Ahmeda Kamela Yassina, Shahinaza Abdela Azizabdela Wahaba Al Naggara

(Sprawa C-220/14 P)

(2014/C 235/09)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 21 lipca 2014 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Ahmed Abdelaziz Ezz, Abla Mohammed Fawzi Ali Ahmed, Khadiga Ahmed Ahmed Kamel Yassin, Shahinaz Abdel Azizabdel Wahab Al Naggar (przedstawiciele: I. Burton, J. Binns, solicitors, J. Lewis QC, B. Kennelly, J. Pobjoy, barristers)

Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

- uchylenie wyroku Sądu z dnia 28 lutego 2014 r. w sprawie T-256/11;

- stwierdzenie nieważności decyzji 2011/172/WPZiB ¹ z dnia 21 marca 2011 r. i rozporządzenia nr 270/2011 ² z dnia 21 marca 2011 r. w zakresie, w jakim te akty stosują się do wnoszących odwołanie;

- obciążenie Rady kosztami postępowania odwoławczego oraz postępowania przed Sądem; oraz

- podjęcie wszelkich innych środków, które Trybunał uzna za stosowne.

Zarzuty i główne argumenty

W dniu 20 maja 2011 r. wnoszący odwołanie zwrócili się do Sądu o stwierdzenie nieważności decyzji i rozporządzenia w zakresie, w jakim akty te stosują się do wnoszących odwołanie ("skarga"). Sąd oddalił skargę. Wnoszący odwołanie utrzymują, że czyniąc to, Sąd naruszył prawo z następujących powodów:

1) Zarzut pierwszy: Sąd błędnie ustalił, że decyzja został zgodnie z prawem wydana na podstawie art. 29 TUE.

2) Zarzut drugi: Sąd błędnie ustalił, że powód nałożenia środków ograniczających przeciwko każdemu z wnoszących odwołanie był uzasadniony lub spełniał kryteria prawne umieszczenia w wykazie określone w art. 1 ust. 1 decyzji i art. 2 ust. 1 rozporządzenia.

3) Zarzut trzeci: Sąd błędnie ustalił, że Rada wywiązała się z obowiązku uzasadnienia.

4) Zarzut czwarty: Sąd błędnie zbadał zarzuty wnoszących odwołanie w odniesieniu do naruszenia prawa do obrony i prawa do skutecznej ochrony sądowej.

5) Zarzut piąty: Sąd błędnie ustalił, że ingerencja w przysługującą wnoszącym odwołanie własność lub swobodę prowadzenia działalności gospodarczej jest proporcjonalna.

6) Zarzut szósty: Sąd błędnie ustalił, że Rada nie dopuściła się "oczywistego błędu w ocenie".

¹ Dz.U. L 76, s. 63.

² Dz.U. L 76, s. 4.