Sprawa C-219/07: Nationale Raad van Dierenkwekers en Liefhebbers VZW, Andibel VZW v. Belgische Staat (orzeczenie wstępne).
Dz.U.UE.C.2008.209.11
Akt nienormatywny(Sprawa C-219/07)(1)
(Artykuł 30 WE - Rozporządzenie (WE) nr 338/97 - Ochrona gatunków dzikiej fauny i flory - Zakaz utrzymywania ssaków niektórych gatunków wymienionych w tym rozporządzeniu lub nieobjętych nim - Utrzymywanie dozwolone w innych państwach członkowskich)
(2008/C 209/15)
Język postępowania: niderlandzki
(Dz.U.UE C z dnia 15 sierpnia 2008 r.)
Sąd krajowy
Raad van State van België
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Nationale Raad van Dierenkwekers en Liefhebbers VZW, Andibel VZW
Strona pozwana: Belgische Staat
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Raad van State van België (Belgia) - Wykładnia art. 30 WE i rozporządzenia Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu (Dz.U. 1996 L 61, s. 1) - Ustawodawstwo krajowe zawierające listę gatunków, których posiadanie jest dozwolone w danym państwie członkowskim, w wyniku której wykluczona jest możliwość posiadania gatunków wskazanych w załącznikach B, C i D rozporządzenia oraz nieobjętych rozporządzeniem - Posiadanie, na które zezwolono w innym państwie członkowskim, którego ustawodawstwo jest zgodne z rozporządzeniem.
Sentencja
Artykuły 28 WE i 30 WE rozpatrywane odrębnie lub w związku z rozporządzeniem Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi, nie sprzeciwiają się obowiązywaniu przepisów krajowych, takich jak będące przedmiotem postępowania przed sądem krajowym, zgodnie z którymi zakaz przywozu, utrzymywania i sprzedaży ssaków należących do gatunków innych niż te wyraźnie wymienione w tych przepisach znajduje zastosowanie do gatunków ssaków nieobjętych załącznikiem A do tego rozporządzenia, jeżeli ochrona lub poszanowanie interesów i wymogów wymienionych w pkt 27-29 niniejszego wyroku nie mogą być równie skutecznie zapewnione przy pomocy środków w mniejszym stopniu ograniczających wymianę handlową we Wspólnocie.
Sąd krajowy powinien zbadać:
– czy ustanowienie krajowego wykazu gatunków ssaków, których utrzymywanie jest dozwolone i późniejsze zmiany w nim są oparte na obiektywnych i niedyskryminacyjnych kryteriach;
– czy procedura umożliwiająca zainteresowanym uzyskanie wpisu gatunków ssaków do tego wykazu jest łatwo dostępna, czy możliwe jest zakończenie jej w rozsądnym terminie oraz, jeżeli kończy się wydaniem odmowy wpisu, która powinna być uzasadniona, czy od tej decyzji przysługuje środek zaskarżenia do sądu;
– czy wnioski mające na celu uzyskanie wpisu gatunku ssaków do wskazanego wykazu lub których celem jest uzyskanie indywidualnego odstępstwa zezwalającego na utrzymywanie okazów gatunków niewymienionych w tym wykazie mogą być odrzucone przez właściwe władze administracyjne wyłącznie jeżeli utrzymywanie okazów tych gatunków stanowi rzeczywiste zagrożenie dla ochrony wyżej wymienionych interesów i wymogów, oraz
– czy przesłanki dotyczące utrzymywania okazów gatunków ssaków nieobjętych tym wykazem, takie jak ustanowione w art. 3a §2 pkt 3 lit. b) i pkt 6 ustawy z dnia 14 sierpnia 1986 r. o ochronie i zdrowiu zwierząt zmienionej ustawą z dnia 4 maja 1995 r., są obiektywnie uzasadnione i nie wykraczają poza to co konieczne dla zapewnienia realizacji celu założonego w ogóle przepisów krajowych.
______
(1) Dz.U. C 155 z 7.7.2007.