Sprawa C-218/11: Észak-dunántúli Környezetvédelmi és Vízügyi Igazgatóság (Édukövízig), Hochtief Solutions AG Magyarországi Fióktelepe, dawniej Hochtief Construction AG Magyarországi Fióktelepe v. Közbeszerzések Tanácsa Közbeszerzési Döntőbizottság (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.379.8

Akt nienormatywny

Wersja od: 8 grudnia 2012 r.

Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 18 października 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Fővárosi Ítélőtábla - Węgry) - Észak-dunántúli Környezetvédelmi és Vízügyi Igazgatóság (Édukövízig), Hochtief Solutions AG Magyarországi Fióktelepe, dawniej Hochtief Construction AG Magyarországi Fióktelepe przeciwko Közbeszerzések Tanácsa Közbeszerzési Döntőbizottság

(Sprawa C-218/11)⁽¹⁾

(Dyrektywa 2004/18/WE - Zamówienia publiczne na roboty budowlane, dostawy i usługi - Artykuł 44 ust. 2, art. 47 ust. 1 lit. b) i art. 47 ust. 2 i 5 - Sytuacja ekonomiczna i finansowa kandydatów lub oferentów - Minimalne wymogi dotyczące zdolności do wykonania zamówienia ustanowione na podstawie jednej danej z bilansu - Dane rachunkowe, na które mogą mieć wpływ rozbieżności między prawami krajowymi w zakresie rocznych sprawozdań finansowych spółek)

(2012/C 379/13)

Język postępowania: węgierski

(Dz.U.UE C z dnia 8 grudnia 2012 r.)

Sąd odsyłający

Fővárosi Ítélőtábla

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Észak-dunántúli Környezetvédelmi és Vízügyi Igazgatóság (Édukövízig), Hochtief Solutions AG Magyarországi Fióktelepe, dawniej Hochtief Construction AG Magyarországi Fióktelepe

Strona pozwana: Közbeszerzések Tanácsa Közbeszerzési Döntőbizottság

Przy udziale: Vegyépszer Építő és Szerelő Zrt, MÁVÉPCELL Kft

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Fővárosi Ítélőtábla - Wykładnia art. 44 ust.. 2, art. 47 ust. 1 lit. b) i art. 47 ust. 3 i 5 dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (Dz.U. L 134, s. 114) - Ocena sytuacji ekonomicznej i finansowej oferentów na podstawie jednej danej rachunkowej mającej różną treść w poszczególnych państwach członkowskich ze względu na rozbieżności w przepisach krajowych dotyczących zasad rachunkowości - Zasada równego traktowania oferentów

Sentencja

1) Artykuł 44 ust. 2 i art. 47 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi należy interpretować w ten sposób, że instytucja zamawiająca ma prawo nakładać minimalne wymogi dotyczące sytuacji ekonomicznej i finansowej, posługując się jednym lub kilkoma konkretnymi elementami bilansu, pod warunkiem że są one obiektywnie odpowiednie do tego, by dostarczyć informacji na temat zdolności do wykonania zamówienia przez wykonawcę, a ustanowiony w ten sposób próg musi być dostosowany do wagi danego zamówienia w tym sensie, że obiektywnie stanowi pozytywne wskazanie istnienia bazy ekonomicznej i finansowej wystarczającej do wykonania tego zamówienia, lecz nie wykracza poza to, co jest racjonalnie w tym celu niezbędne. Zasadniczo nie można odmówić możliwości nakładania minimalnych wymogów dotyczących sytuacji ekonomicznej i finansowej z tego tylko powodu, że dotyczą one elementu bilansu, co do którego mogą istnieć rozbieżności między ustawodawstwami różnych państw członkowskich.

2) Artykuł 47 dyrektywy 2004/18 należy interpretować w ten sposób, że gdy wykonawca nie jest w stanie spełnić minimalnego wymogu dotyczącego sytuacji ekonomicznej i finansowej, zgodnie z którym wynik podany w bilansie kandydatów lub oferentów nie może być ujemny dla więcej niż jednego spośród trzech ostatnich zakończonych lat obrotowych, ze względu na porozumienie, zgodnie z którym wykonawca ten regularnie przekazuje swoje zyski do spółki dominującej, to aby spełnić omawiany minimalny wymóg dotyczący zdolności, nie ma on innej możliwości, niż powołać się na sytuację innego podmiotu, zgodnie z art. 47 ust. 2. Nie ma przy tym znaczenia, że ustawodawstwa państwa członkowskiego siedziby wspomnianego wykonawcy i państwa członkowskiego siedziby instytucji zamawiającej różnią się w ten sposób, iż ustawodawstwo pierwszego z tych państw członkowskich zezwala bez ograniczeń na takiego rodzaju porozumienia, podczas gdy zgodnie z ustawodawstwem drugiego państwa członkowskiego są one dozwolone wyłącznie pod warunkiem, że przekazanie zysku nie spowoduje ujemnego wyniku w bilansie.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 232 z 06.8.2011.