Sprawa C-217/09: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale Amministrativo Regionale del Piemonte (Włochy) w dniu 15 czerwca 2009 r. - Maurizio Polisseni przeciwko A.S.L. N. 14 V.C.O. Omegna.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2009.205.22/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 29 sierpnia 2009 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale Amministrativo Regionale del Piemonte (Włochy) w dniu 15 czerwca 2009 r. - Maurizio Polisseni przeciwko A.S.L. N. 14 V.C.O. Omegna

(Sprawa C-217/09)

(2009/C 205/39)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 29 sierpnia 2009 r.)

Sąd krajowy

Tribunale Amministrativo Regionale del Piemonte

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Maurizio Polisseni

Strona pozwana: A.S.L. N. 14 V.C.O. Omegna

Pytania prejudycjalne

1) Czy art. 43 traktatu WE lub wspólnotowe prawo konkurencji stoją na przeszkodzie przyjęciu takich przepisów krajowych jak te zawarte w art. 1 ustawy nr 475 z dnia 2 kwietnia 1968 r. i art. 13 dekretu Prezydenta Republiki nr 1275 z dnia 21 sierpnia 1971 r. w zakresie w jakim uzależniają one udzielenie zezwolenia na przeniesienie siedziby apteki do innego pomieszczenia, choćby w ramach tej samej wyznaczonej strefy, od spełnienia wymogu zachowania odległości nie mniejszej niż 200 m od innych aptek, która to odległość mierzona jest w oparciu o najkrótszą z możliwych dróg pokonywanych pieszo od wejścia do jednej z aptek do wejścia do drugiej z nich i czy ograniczenia swobody przedsiębiorczości ustanowione w tych przepisach stoją w sprzeczności ze względami odnoszącymi się do interesów ogółu, za pomocą których ograniczenia te mogłyby zostać uzasadnione lub czy ograniczenia te są odpowiednie dla zaspokojenia tych interesów?

2) Czy, w każdym razie, zasada proporcjonalności, którą należy brać pod uwagę przy wprowadzaniu jakiegokolwiek uzasadnionego ograniczenia swobody przedsiębiorczości lub zakłócenia konkurencji stoi na przeszkodzie ustanowieniu ograniczenia swobody działalności gospodarczej aptekarzy wynikającego ze wspomnianych w poprzednim pytaniu przepisów odnoszących się do zachowania odległości?

3) Czy art. 152 i 153 traktatu WE nakładające wymóg zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzkiego i ochrony konsumentów stoją na przeszkodzie przyjęciu takich przepisów krajowych jak te zawarte w art. 1 ustawy nr 475 z dnia 2 kwietnia 1968 r. i art. 13 dekretu Prezydenta Republiki nr 1275 z dnia 21 sierpnia 1971 r., w zakresie w jakim uzależniają one udzielenie zezwolenia na przeniesienie siedziby apteki do innego pomieszczenia, choćby w ramach tej samej wyznaczonej strefy, od spełnienia wymogu zachowania odległości nie mniejszej niż 200 m od innych aptek, która to odległość mierzona jest w oparciu o najkrótszą z możliwych dróg pokonywanych pieszo od wejścia do jednej z aptek do wejścia do drugiej z nich, nie uwzględniając interesów klienteli aptek ani wymogu skutecznej dystrybucji świadczeń odnoszących się do ochrony zdrowia na danym terytorium?

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.