Sprawa C-213/18: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 7 listopada 2019 r. - Adriano Guaitoli i in. v. easyJet Airline Co. Ltd.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.432.8

Akt nienormatywny

Wersja od: 23 grudnia 2019 r.

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 7 listopada 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale ordinario di Roma - Włochy) - Adriano Guaitoli i in./easyJet Airline Co. Ltd

(Sprawa C-213/18) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Jurysdykcja i uznawanie orzeczeń sądowych oraz ich wykonywanie w sprawach cywilnych i handlowych - Rozporządzenie (UE) nr 1215/2012 - Artykuł 7 pkt 1 lit. a) - Sąd właściwy w sprawach dotyczących umowy - Wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów - Rozporządzenie (WE) nr 261/2004 - Artykuły 5, 7, 9 i 12 - Konwencja montrealska - Jurysdykcja - Artykuły 19 i 33 - Żądanie odszkodowania i naprawienia szkód wynikających z odwołania i opóźnienia lotów)

Język postępowania: włoski

(2019/C 432/08)

(Dz.U.UE C z dnia 23 grudnia 2019 r.)

Sąd odsyłający

Tribunale ordinario di Roma

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Adriano Guaitoli, Concepción Casan Rodriguez, Alessandro Celano Tomassoni, Antonia Cirilli, Lucia Cortini, Mario Giuli, Patrizia Padroni

Strona pozwana: easyJet Airline Co. Ltd

Sentencja

1) Artykuł 7 pkt 1, art. 67 i art. 71 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1215/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych oraz art. 33 Konwencji o ujednoliceniu niektórych zasad dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego, zawartej w Montrealu w dniu 28 maja 1999 r. i zatwierdzonej w imieniu Wspólnoty Europejskiej decyzją Rady 2001/539/WE z dnia 5 kwietnia 2001 r., należy interpretować w ten sposób, że sąd państwa członkowskiego, przed którym wytoczono powództwo mające na celu uzyskanie jednocześnie zryczałtowanego i zuniformizowanego odszkodowania przewidzianego w rozporządzeniu (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91, jak i objętego zakresem konwencji montrealskiej odszkodowania dodatkowego, powinien badać swoją jurysdykcję w odniesieniu do pierwszego żądania w świetle art. 7 pkt 1 rozporządzenia nr 1215/2012, a w odniesieniu do drugiego żądania - w świetle art. 33 wskazanej konwencji.

2) Artykuł 33 ust. 1 Konwencji o ujednoliceniu niektórych zasad dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego, zawartej w Montrealu w dniu 28 maja 1999 r., należy interpretować w ten sposób, że w odniesieniu do powództw o naprawienie szkody objętych zakresem stosowania tej konwencji reguluje on nie tylko rozdział jurysdykcji między państwami będącymi stronami tej konwencji, lecz również rozdział właściwości miejscowej między sądami każdego z tych państw.

¹ Dz.U. C 240 z 9.7.2018.