Sprawa C-210/04: Wniosek o wydanie orzeczenia prejudycjalnego złożony na podstawie postanowienia Corte Suprema di Cassazione, Piątej Izby Cywilnej, wydanego dnia 18 lutego 2004 r., w sprawie Ministero dell'Economia e delle Finanze i Agenzia delle Entrate przeciwko FCE Bank plc.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2004.190.6/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 24 lipca 2004 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia prejudycjalnego złożony na podstawie postanowienia Corte Suprema di Cassazione, Piątej Izby Cywilnej, wydanego dnia 18 lutego 2004 r., w sprawie Ministero dell'Economia e delle Finanze i Agenzia delle Entrate przeciwko FCE Bank plc

(Sprawa C-210/04)

(2004/C 190/09)

(Dz.U.UE C z dnia 24 lipca 2004 r.)

Dnia 12 maja 2004 r. do Sekretariatu Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony na podstawie postanowienia Corte Suprema di Cassazione, Piątej Izby Cywilnej (Włochy), wydanego dnia 18 lutego 2004 r. w sprawie Ministero dell'Economia e delle Finanze i Agenzia delle Entrate przeciwko FCE Bank plc.

Corte Suprema di Cassazione zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania prejudycjalne:

"a) czy art. 1 ust. 2 i art. 9 ust. 1 Szóstej Dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że filia spółki, posiadającej siedzibę w innym Państwie (należącym do Unii Europejskiej, bądź też nie), która spełnia cechy zakładu produkcyjnego, może być uznana na niezależny podmiot, a zatem iż możliwy jest stosunek prawny pomiędzy dwoma podmiotami, z wynikającym stąd objęciem podatkiem VAT usług wykonanych przez spółkę-matkę; czy dla jego określenia może zostać użyte kryterium »arm's length«, o którym mowa w art. 7 ust. 2 i 3 modelu konwencji OECD dotyczącej podwójnego opodatkowania oraz konwencji z dnia 21 października 1988 r. między Włochami, Zjednoczonym Królestwem i Irlandią Północną; czy dopuszczalny jest stosunek prawny w przypadku »cost-sharing agrement«, dotyczącego świadczenia usług na rzecz podmiotu zależnego; w przypadku odpowiedzi twierdzącej, jakie są warunki, aby uznać taki stosunek prawny za istniejący; czy pojęcie stosunku prawnego powinno zostać określone przez prawo krajowe czy przez prawo wspólnotowe;

b) czy obciążenie filii kosztami owych usług może - a jeśli tak to w jakim zakresie - zostać uznane za zapłatę za wykonane usługi w rozumieniu art. 2 Szóstej Dyrektywy, bez względu na rozmiary obciążenia oraz na osiąganie zysku przez przedsiębiorstwo;

c) w przypadku, gdy świadczenia usług pomiędzy spółką-matką i filią należałoby uznać za zwolnione z VAT ze względu na brak niezależności usługobiorcy, a zatem ze względu na niedopuszczalność stosunku prawnego pomiędzy owymi dwoma podmiotami, gdy spółka-matka posiada swą siedzibę w innym Państwie Członkowskim Unii Europejskiej, czy praktyka administracyjna, która w takim przypadku poddaje usługę opodatkowaniu pozostaje w sprzeczności z prawem przedsiębiorczości, o którym mowa w art. 43 Traktatu WE".