Sprawa C-209/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (dziewiąta izba) wydanego w dniu 4 lutego 2016 r. w sprawie T-620/11, GFKL Financial Services AG/Komisja Europejska, wniesione w dniu 14 kwietnia 2016 r. przez Republikę Federalną Niemiec.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.222.6/1

Akt nieoceniany

Wersja od: 20 czerwca 2016 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (dziewiąta izba) wydanego w dniu 4 lutego 2016 r. w sprawie T-620/11, GFKL Financial Services AG/Komisja Europejska, wniesione w dniu 14 kwietnia 2016 r. przez Republikę Federalną Niemiec

(Sprawa C-209/16 P)

Język postępowania: niemiecki

(2016/C 222/07)

(Dz.U.UE C z dnia 20 czerwca 2016 r.)

Strony

Wnosząca odwołanie: Republika Federalna Niemiec (przedstawiciele: T. Henze i R. Kanitz, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: GFKL Financial Services AG, Komisja Europejska

Żądania wnoszącej odwołanie

Wnosząca odwołanie zwraca się do Sądu o:

- Uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 4 lutego 2016 r. w sprawie T-620/11 w zakresie, w jakim oddala skargę jako bezzasadną;

- Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2011/527/UE final z dnia 26 stycznia 2011 r. w sprawie "pomocy państwa C 7/10 - KStG, Sanierungsklausel") zgodnie z art. 61 ust. 1 Statutu Trybunału Sprawiedliwości;

- Obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania przed Sądem i Trybunałem Sprawiedliwości.

Zarzuty i główne argumenty

Wnosząca odwołanie na poparcie odwołania podnosi jeden zarzut.

W niniejszej sprawie zachodzi naruszenie art. 107 ust. 1TFUE. Sąd pominął bowiem okoliczność, że § 8c ust. 1a KStG - tzw. klauzula naprawcza - nie ma selektywnego charakteru:

- Owa tzw. klauzula naprawcza nie ma prima facie selektywnego charakteru, ponieważ nie zachodzi żadne odstępstwo od stosowanego sytemu odniesień oraz stanowi ogólny środek, z którego może skorzystać każde przedsiębiorstwo na terytorium państwa członkowskiego.

- Ta tzw. klauzula naprawcza jest także uzasadniona w związku z charakterem i wewnętrzną strukturą systemu podatkowego. Klauzula naprawcza jest, po pierwsze, uzasadniona zasadą opodatkowania według kryterium wydajności przedsiębiorstwa, po drugie, zwalczaniem nadużyć, mianowicie zapobieganiem konstrukcjom stanowiącym nadużycie i, po trzecie, obiektywnymi różnicami między szkodliwym nabyciem udziałów a nabyciem udziałów dla celów naprawczych.