Sprawa C-209/12: Walter Endress v. Allianz Lebensversicherungs AG (orzeczenie wstępne).
Dz.U.UE.C.2014.52.10/2
Akt nienormatywny(Sprawa C-209/12) 1
(Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywy 90/619/EWG i 92/96/EWG - Bezpośrednie ubezpieczenie na życie - Prawo do odstąpienia - Brak informacji o warunkach wykonywania tego prawa - Wygaśnięcie prawa do odstąpienia rok po dokonaniu zapłaty pierwszej składki ubezpieczeniowej - Zgodność z dyrektywami 90/619/EWG i 92/96/EWG)
(2014/C 52/15)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 22 lutego 2014 r.)
Sąd odsyłający
Bundesgerichtshof
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Walter Endress
Strona pozwana: Allianz Lebensversicherungs AG
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Bundesgerichtshof - Wykładnia art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze dyrektywy Rady 90/619/EWG z dnia 8 listopada 1990 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do bezpośrednich ubezpieczeń na życie i ustanowienia przepisów ułatwiających skuteczne korzystanie ze swobody świadczenia usług oraz zmieniającej dyrektywę 79/267/EWG (Dz.U. L 330, s. 50), w związku z art. 31 ust. 1 dyrektywy Rady 92/96/EWG z dnia 10 listopada 1992 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do bezpośrednich ubezpieczeń na życie oraz zmieniającej dyrektywy 79/267/EWG i 90/619/EWG (Dz.U. L 360, s. 1) - Ubezpieczenie rentowe - Prawo ubezpieczającego do odstąpienia od umowy - Termin - Obowiązek poinformowania ubezpieczającego - Przepis krajowy przewidujący, że ubezpieczający traci prawo do odstąpienia od umowy rok po zapłacie pierwszej składki, nawet jeśli nie został prawidłowo poinformowany o warunkach korzystania z tego prawa
Sentencja
Artykuł 15 ust. 1 drugiej dyrektywy drugiej dyrektywy Rady 90/619/EWG z dnia 8 listopada 1990 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do bezpośrednich ubezpieczeń na życie i ustanowienia przepisów ułatwiających skuteczne korzystanie ze swobody świadczenia usług oraz zmieniającej dyrektywę 79/267/EWG, zmienionej dyrektywą Rady 92/96/EWG z dnia 10 listopada 1992 r., w związku z art. 31 tej ostatniej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie przepisowi krajowemu takiemu jak sporny w postępowaniu głównym, który przyznaje ubezpieczającemu prawo do odstąpienia od umowy przez najwyżej rok od dokonania przez niego zapłaty pierwszej składki ubezpieczeniowej, w sytuacji gdy ów ubezpieczający nie został poinformowany o przysługującym mu prawie do odstąpienia.