Sprawa C-208/17 P: Odwołanie od postanowienia Sądu (pierwsza izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 28 lutego 2017 r. w sprawie T-192/16, NF/Rada Europejska, wniesione w dniu 21 kwietnia 2017 r. przez NF.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.231.12/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 17 lipca 2017 r.

Odwołanie od postanowienia Sądu (pierwsza izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 28 lutego 2017 r. w sprawie T-192/16, NF/Rada Europejska, wniesione w dniu 21 kwietnia 2017 r. przez NF

(Sprawa C-208/17 P)

Język postępowania: angielski

(2017/C 231/16)

(Dz.U.UE C z dnia 17 lipca 2017 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: NF (przedstawiciele: P. O'Shea, BL, I. Whelan, BL, i B. Burns, Solicitor)

Druga strona postępowania: Rada Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału Sprawiedliwości o:

- uchylenie w całości wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 28 lutego 2017 r., w którym Sąd ten uznał, że wniesioną doń skargę należy odrzucić ze względu na brak właściwości do jej rozpoznania i wydania rozstrzygnięcia w jej przedmiocie;

- wydanie prawomocnego wyroku w sprawie będącej przedmiotem odwołania i stwierdzenie, że Sąd Unii Europejskiej dopuścił się naruszenia prawa uznając się za niemający właściwości do wydania rozstrzygnięcia, i obciążenia pozwanej w sprawie T-192/16 kosztami poniesionymi przez wnoszącego odwołanie w związku z wydaniem postanowienia przez Sąd i rozstrzygnięciem, jakie wyda Trybunał Sprawiedliwości w niniejszym postępowaniu odwoławczym;

- przekazanie sprawy Sądowi Unii Europejskiej celem wydania rozstrzygnięcia w przedmiocie podniesionych w niej kwestii wraz ze wskazaniem, że Sąd ten jest właściwy do jego wydania.

Zarzuty i główne argumenty

1. Brak uzasadnienia;

2. Brak odpowiedniej oceny kwestii tego, czy zaskarżona umowa była w rzeczywistości decyzją pozwanej;

3. Nieuwzględnienie istotnych okoliczności faktycznych;

4. Brak uwzględnienia przedłożonych dowodów;

5. Brak dogłębnego zbadania i pełnej oceny istotnych okoliczności sprawy;

6. Brak podjęcia dalszych koniecznych działań;

7. Wydanie rozstrzygnięcia mimo braku wystarczającej ilości informacji;

8. Uchybienie zasadom ustanowionym przez Trybunał w sprawie C-294/83.