Sprawa C-207/15 P: Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 4 marca 2015 r. w sprawie T-572/12 Nissan Jidosha KK/Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 4 maja 2015 r. przez Nissan Jidosha KK.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.262.3

Akt nieoceniany

Wersja od: 10 sierpnia 2015 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 4 marca 2015 r. w sprawie T-572/12 Nissan Jidosha KK/Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 4 maja 2015 r. przez Nissan Jidosha KK

(Sprawa C-207/15 P)

Język postępowania: angielski

(2015/C 262/04)

(Dz.U.UE C z dnia 10 sierpnia 2015 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Nissan Jidosha KK (przedstawiciele: B. Brandreth, barrister, D. Cañadas Arcas, abogada)

Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:

- uchylenie wyroku Sądu z dnia 4 marca 2015 r. (sprawa T-572/12);

- stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej z dnia 6 września 2012 r. (sprawa R 2469/2011-1);

- obciążenie OHIM kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Wnoszący odwołanie utrzymuje, że Sąd naruszył prawo poprzez dokonanie błędnej wykładni art. 47 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (zwanego dalej "WZT") ¹ . W szczególności Sąd błędnie uznał, że art. 47 nie pozwala na składanie kolejnych wniosków o przedłużenie rejestracji znaku towarowego. Sąd dokonał błędnej interpretacji nie tylko art. 47 WZT, ale także art. 48 WZT, uznając, że przepis ten dotyczy wyłącznie oznaczeń zarejestrowanych jako wspólnotowe znaki towarowe.

a. Przyjęta przez Sąd interpretacja art 47 ust. 3 jest wewnętrznie sprzeczna.

b. Dokonana przez Sąd interpretacja art. 47 ust. 3 sprowadza się de facto do zrzeczenia się części znaku na warunkach sprzecznych z ustanowionymi w art. 50 WZT.

c. Wymóg pewności prawa, na który powołuje się Sąd, odnosi się do czynności OHIM. Wymóg ten nie wynika z interpretacji art. 47 ust. 3, jakiej dokonał Sąd, przy czym pewność prawa jest zapewniona również przy przyjęciu interpretacji proponowanej przez wnoszącego odwołanie. W rozpatrywanej sprawie czynności OHIM były podejmowane przy założeniu, że nastąpiło zrzeczenia się znaku towarowego, co Sąd uznał za naruszenie prawa.

d. Brzmienie art. 47 ust. 3 nie wyklucza interpretacji, za jaką opowiada się wnoszący odwołanie.

e. Interpretacja art. 48 błędnie zakłada, że przepis ten dotyczy wyłącznie oznaczeń zarejestrowanych jako wspólnotowe znaki towarowe.

¹ Rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. L 78, s. 1).