Sprawa C-205/09: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Szombathelyi Városi Bíróság w dniu 8 czerwca 2009 r. - Postępowanie karne przeciwko Emilowi Eredics i in.
Dz.U.UE.C.2009.205.20/1
Akt nienormatywny(Sprawa C-205/09)
(2009/C 205/34)
Język postępowania: węgierski
(Dz.U.UE C z dnia 29 sierpnia 2009 r.)
Sąd krajowy
Szombathelyi Városi Bíróság
Strona w postępowaniu karnym przed sądem krajowym Emil Eredics i in.
Pytania prejudycjalne
1) Szombathelyi Városi Bíróság dąży do ustalenie w prowadzonym przez niego postępowaniu karnym, czy "osoba nie będąca osobą fizyczną" objęta jest pojęciem "ofiary" w rozumieniu art. 1 lit. a) decyzji ramowej Rady 2001/220/WSiSW, zważywszy na obowiązek promowania mediacji między ofiarą a sprawcą przestępstwa w sprawach karnych, o którym mowa w art. 10 decyzji ramowej Rady, precyzując i uzupełniając przy tym wyrok wydany przez Trybunał w dniu 28 czerwca 2007 r. w sprawie C-467/05 Dell'Orto.
2) Sąd krajowy dąży do ustalenia w odniesieniu do art. 10 decyzji ramowej Rady 2001/220/WSiSW, w rozumieniu którego "[k]ażde państwo członkowskie dąży do promowania mediacji w sprawach karnych w odniesieniu do przestępstw, dla których uzna taki środek za właściwy", czy wykładni pojęcia "przestępstwa" można dokonywać w ten sposób, że obejmuje ono wszystkie przestępstwa, których określone w ustawie znamię czynu zabronionego jest w istocie analogiczne.
3) Czy wykładni wyrażenia "[k]ażde państwo członkowskie dąży do promowania mediacji w sprawach karnych", zawartego w art. 10 ust. 1 decyzji ramowej 2001/220/WSiSW można dokonywać w ten sposób, że spełnienie przesłanek mediacji w odniesieniu do sprawcy przestępstwa i ofiary jest możliwe przynajmniej do chwili wydania orzeczenia w pierwszej instancji, czyli w ten sposób, że wymóg uznania okoliczności faktycznych w ramach postępowania sądowego, po zakończeniu postępowania przygotowawczego, z zastrzeżeniem spełnienia innych wymaganych przesłanek, jest zgodny z obowiązkiem promowania mediacji?
4) W odniesieniu do art. 10 ust. 1 decyzji ramowej 2001/220/WSiSW sąd krajowy zastanawia się nad kwestią, czy wyrażenie "[k]ażde państwo członkowskie dąży do promowania mediacji w sprawach karnych w odniesieniu do przestępstw, dla których uzna taki środek za właściwy" oznacza zagwarantowanie ogólnego dostępu do mediacji w sprawach karnych z zastrzeżeniem spełnienia pozostałych przesłanek przewidzianych ustawą, bez możliwości dokonania interpretacji. A zatem, czy jeżeli na pytanie należy odpowiedzieć w sposób twierdzący, czy jest zgodna z uregulowaniami (wymogami) ww. art. 10 przesłanka, zgodnie z którą "uwzględniając charakter przestępstwa, rodzaj mediacji i osobę podejrzanego można odstąpić od prowadzenia postępowania sądowego lub [jeżeli] uzasadnione jest założenie, że sąd będzie mógł rozważyć czynny żal przy wymierzaniu kary"?