Sprawa C-204/20: Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 17 listopada 2022 r. - Bayer Intellectual Property GmbH v. kohlpharma GmbH

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2023.15.3

Akt nienormatywny

Wersja od: 16 stycznia 2023 r.

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 17 listopada 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Hamburg - Niemcy) - Bayer Intellectual Property GmbH/kohlpharma GmbH

(Sprawa C-204/20) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Własność intelektualna - Znaki towarowe - Dyrektywa (UE) 2015/2436 - Zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych - Artykuł 10 ust. 2 - Prawa wynikające ze znaku towarowego - Artykuł 15 - Wyczerpanie praw wynikających ze znaku towarowego - Przywóz równoległy produktów leczniczych - Przepakowanie produktu opatrzonego znakiem towarowym - Nowe opakowanie zewnętrzne - Sprzeciw właściciela znaku towarowego - Sztuczny podział rynków pomiędzy państwami członkowskimi - Produkty lecznicze stosowane u ludzi - Dyrektywa 2001/83/WE - Artykuł 47a - Zabezpieczenia - Zastąpienie - Zabezpieczenia równoważne - Rozporządzenie delegowane (UE) 2016/161 - Artykuł 3 ust. 2 - Element uniemożliwiający naruszenie opakowania - Niepowtarzalny identyfikator]

Język postępowania: niemiecki

(2023/C 15/03)

(Dz.U.UE C z dnia 16 stycznia 2023 r.)

Sąd odsyłający

Landgericht Hamburg

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Bayer Intellectual Property GmbH

Strona pozwana: kohlpharma GmbH

Sentencja

1) Artykuł 47a dyrektywy 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi, zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/26/UE z dnia 25 października 2012 r.,

należy interpretować w ten sposób, że:

z zastrzeżeniem spełnienia wszystkich wymogów, o których mowa w tym artykule, przepakowanie do nowego opakowania i ponowne etykietowanie przywożonych równolegle produktów leczniczych stanowią równoważne formy przepakowania w odniesieniu do skuteczności zabezpieczeń, o których mowa w art. 54 lit. o) tej dyrektywy, zmienionej dyrektywą 2012/26, przy czym żadna z nich nie ma pierwszeństwa przed drugą.

2) Artykuł 10 ust. 2 i art. 15 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2436 z dnia 16 grudnia 2015 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych

należy interpretować w ten sposób, że:

właściciel znaku towarowego ma prawo sprzeciwić się wprowadzaniu do obrotu przez podmiot dokonujący przywozu równoległego produktu leczniczego przepakowanego do nowego opakowania zewnętrznego, opatrzonego tym znakiem towarowym, jeżeli obiektywnie możliwe jest ponowne etykietowanie danego produktu leczniczego z poszanowaniem wymogów przewidzianych w art. 47a dyrektywy 2001/83, zmienionej dyrektywą 2012/26, a produkt leczniczy ze zmienioną w ten sposób etykietą mógłby skutecznie uzyskać dostęp do rynku państwa członkowskiego przywozu.

3) Artykuł 10 ust. 2 i art. 15 dyrektywy 2015/2436

należy interpretować w ten sposób, że

właściciel znaku towarowego ma prawo sprzeciwić się wprowadzaniu do obrotu przez podmiot dokonujący przywozu równoległego produktu leczniczego przepakowanego do nowego opakowania zewnętrznego, opatrzonego tym znakiem towarowym, jeżeli widoczne ślady otwarcia oryginalnego opakowania zewnętrznego, które w stosownym przypadku mogłyby powstać w wyniku ponownego etykietowania produktu leczniczego, można by w sposób oczywisty przypisać przepakowaniu dokonanemu przez ten podmiot dokonujący przywozu równoległego, chyba że ślady te powodują na rynku państwa członkowskiego przywozu lub na jego istotnej części tak silny opór znacznej grupy konsumentów wobec przepakowanych w ten sposób produktów leczniczych, że stanowiłby on przeszkodę w skutecznym dostępie do tego rynku, co należy ustalić w każdym przypadku z osobna.

¹ Dz.U. C 271 z 17.8.2020.