Sprawa C-204/05: Skarga wniesiona w dniu 10 maja 2005 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Belgii.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2005.171.9/1

Akt nienormatywny
Wersja od: 9 lipca 2005 r.

Skarga wniesiona w dniu 10 maja 2005 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Belgii

(Sprawa C-204/05)

(2005/C 171/16)

(Język postępowania francuski)

(Dz.U.UE C z dnia 9 lipca 2005 r.)

W dniu 10 maja 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Komisji Wspólnot Europejskich, reprezentowanej przez B. Stromskiego i F. Simonetti, działających w charakterze pełnomocników, z adresem do doręczeń w Luksemburgu przeciwko Królestwu Belgii.

Komisja Wspólnot Europejskich wnosi do Trybunału o:

1. stwierdzenie, że Królestwo Belgii uchybiło zobowiązaniom, jakie na nim ciążą na mocy art. 28 i 30 Traktatu WE, wymagając w Belgii zezwolenia od dystrybutorów materiałów medycznych objętych klasą 1 i mających siedzibę w innym Państwie Członkowskim Wspólnoty oraz nakładając na lekarzy, psychologów, osoby wykonujące zawody paramedyczne i pracowników opieki społecznej w zakresie, w jakim zawodowo prowadzą działalność w wyspecjalizowanym ośrodku, obowiązek zaopatrzenia się w materiały sterylne u farmaceutów lub dystrybutorów, hurtowników, importerów lub producentów zatwierdzonych przez ministerstwo zdrowia;

2. obciążenie Królestwa Belgii kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty:

Komisja kwestionuje obowiązujące w Belgii ustawodawstwo, które stawia dystrybutorom wymóg posiadania zezwolenia w przypadku sprzedaży materiałów sterylnych z oznakowaniem CE lekarzom, pielęgniarzom, psychologom, osobom wykonującym zawody paramedyczne i pracownikom opieki społecznej. Obowiązek ten dotyczy bez różnicy zarówno dystrybutorów mających siedzibę w Belgii, jak i w innym Państwie Członkowskim. Jednakże może on utrudnić dystrybutorom, którzy nie mają siedziby w Belgii sprzedaż owym szczególnym odbiorcom tych materiałów medycznych.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.